پادگان ابوذر

ابوذر ! پادگان سرفرازی  

ابوذر ! جای عشق و عشق بازی  

قدمگاه شهیدان خدائی  

پذیرای یلان کربلائی  

ز بهر استراحت یا که حمله  

به سوی تو روان بودند جمله  

تو آسایشگه رزمندگانی  

شدی همچون دوکوهه جاودانی  

ولی صد حیف قدرت را ندانیم  

رهایت کرده در کار جهانیم  

تو نیز همچون ابوذر در بیابان  

رها گشتی ز جور و ظلم دوران  

رها گشتی ولی یادت بدل ماند  

غم تنهائیت در جان و دل ماند  

تو جای زاری و راز و نیازی  

ابوذر پادگان سرفرازی   

شیفته کرمانشاهی