در زیر به عنوان مشتی نمونه خروار ، بخش هایی از سخنان رئیس جمهور و نقدهایی کوتاه بر این چند بخش را ذکر می کنیم تا مشخص شود اولین جلسه سوال از رئیس جمهور در تاریخ ایران ، در چه فضای سطحی و نازلی برگزار شد:
* آقای رئیس جمهور در ابتدای صحبت های خود راجع به بودجه مترو از غیرقانونی بودن اختصاص بودجه قانونی به مترو سخن می گوید و در همان حال ادامه می دهد که کلی پول به مترو داده است!ایشان همچنین می گوید که موجودی حساب ذخیره ارزی صفر است و می پرسد " از کجا پول بدهیم؟" ولی فراموش می کند که پیش از این شخص ایشان بارها و بارها از رقم کلان و بی سابقه ذخیره ارزی سخن گفته است. مردم کدام را باور کنند؟جالب است که ایشان در راستای هنر سخنوری شخصی خود ، سخنانش را چنین ادامه می دهد: " چگونه به مترو وام بدهیم؟ از کجا بدهیم؟ از پول معلمان و عمران و آبادانی روستاها؟ " تا به مخاطب چنین القا شود که دولت برای دادن پول مصوب مترو ، باید از پول معلمان و روستاها برداشت می کرده است و البته کار خوبی کرده که حقوق معلمان و بودجه روستاییان را برنداشته و به کلانشهرها نداده است!گذشته از این ، سخن رئیس جمهور که پول نداریم ، عذر بدتر از گناه است چرا که در طول ریاست جمهوری ایشان حدود ۵۰۰ میلیارد دلار فقط درآمد نفتی داشته ایم.ایشان در ادامه از ترخیص واگن ها مترو از گمرک با پول دولت خبر می دهد در حالی که این واگن ها ، ماه ها در گمرک خاک می خوردند و اخیراً شهرداری با بودجه بخش های دیگر شهر ، ناگزیر به ترخیص آنها پرداخته است تا از فرودین سال آینده ۱۷۵ واگن به مترو افزوده شود.بخش دیگری از سخنان ایشان چنین است: "به جای این همه فشار به دولت بهتر نبود یک سری به شهرداری می زدید ببینید کجا این پول ها را خرج کرده اند؟"طبیعتاً شهرداری هم مانند دولت موظف به پاسخگویی است و شورای شهر به عنوان نماینده مردم همواره از شهرداری حسابکشی کرده و می کند. وانگهی ، رئیس جمهور باید به سوال خودش پاسخ دهد و "چرا از دیگران نمی پرسید؟" جواب نیست.
* آقای احمدی نژاد در پاسخ به این سوال که با نرخ رشد اقتصادی کنونی ، چگونه می توان به یک میلیون و ۶۰۰ هزار شغل ادعایی رسید ؟ چنین می گوید: چرا فکر نمی کنید با این نرخ رشد اقتصادی نمیشود این مقدار شغل ایجاد کرد؟ والله می شود بیش از یک میلیون و ۶۰۰ هزار شغل هم ایجاد کرد. شما کمک کنید بیش از این هم می شود. وی برای اثبات ادعای خود چنین استدلال می کند: "گزارش رسمی بانک مرکزی و مرکز آمار در سال ۸۹ اینگونه است که بانک مرکزی اعلام کرده رشد اقتصادی ۶.۱ دهم درصد و مرکز آمار ۷.۳ دهم درصد و با این میزان نه تنها ۱ میلیون و ۶۰۰ هزار شغل بلکه بیش از آن را می توان در کشور ایجاد کرد."ایشان در حالی به آمار بانک مرکزی و مرکز آمار استناد می کند که اتفاقاً خود همین آمار دو نهاد دولتی ، مورد سوال است و نمایندگان بر این باور نیستند که چنان رشد اقتصادی قابل توجهی داشتیم.وانگهی به جای آمار ، بهتر است اشتغال ایجاد شده را نشان دهند چرا که برای مردم این حجم انبوه از اشتغال زایی اصلاً ملموس نیست.جالب اینجاست که امسال هم وعده ۲.۵ میلیون نفری اشتغال داده شده است که البته بر روی کاغذ و در حرف ، بسیار ساده و حتی متواضعانه است!
* آقای رئیس جمهور درباره نحوه اجرای طرح هدفمندی نیز که مورد سوال نمایندگان بود چنین می گوید:همه شهادت می دهند که با این وضع اقتصاد کشور و تحریم و تهدید، قانون هدفمند کردن یارانهها را اجرا کردم. در قانونی که شما تصویب کردید، اسمی از رئیسجمهور نیامده است. مجمع عمومی ای در این قانون آمده که رئیس جمهور عضوش نبوده است. چرا سوالش را از من میپرسید؟وی با تاکید بر این که در این قانون از صنعت حمایت شده است ، می گوید:در سال ۹۰ اکثر تولیدات کشور با رشد قابل توجهی مواجه بودند و بنابر آمار رشد اقتصادی سال ۹۰، میزان رشد اقتصادی کشور اگر بیشتر از ۸-۹ درصد نباشد، قطعاً کمتر نخواهد بود.واقعاً جالب است که رئیس جمهور از یک سو ، از موفق بودن طرح هدفمندی یارانه ها سخن می گوید و آن را به دولت و خودش نسبت می دهد ولی درباره ضعف های اجرا ، می گوید که چرا سوالش را از من می پرسید؟!آیا در شرایطی که همه ارکان اقتصادی دولت ، از بانک مرکزی و بورس و بیمه و صنایع بزرگ و شوراهای اقتصادی و و وزارتخانه های اقتصادی و صنعتی و کشاورزی و تجارتی و تعاونی ، همه و همه در قبضه اختیار دولت است ، کسی جز رئیس جمهور باید پاسخگوی اوضاع اقتصادی کشور باشد؟آقای احمدی نژاد! از شما نپرسند ، از که بپرسند؟!درباره بخش صنعت هم سخنان مقام معظم رهبری را یاداوری می کنیم که از عدم اختصاص یارانه صنعت در طرح هدفمندی انتقاد صریح و علنی کرده اند.گرانی های واقعاً روزافزونی هم که حاصل عدم اجرای صحیح طرح ارزشمند هدفمندی یارانه هاست ، حدیثی است که فرد فرد مردم ایران ، با گوشت و پوست و استخوان ان را لمس کرده اند و "سخن درمانی" هم کارساز نیست.
* رئیس جمهور درباره خانه نشینی ۱۱ روزه اش در ماجرای ابقای وزیر اطلاعات می گوید: اکثر مردم به من می گویند کمی استراحت کن و به خودت برس. ۱۱ روز خانه نشینی هم از این حرف هاست! احمدی نژاد و خانه نشینی؟ این حرف و وصلهها به من و دولتم نمیچسبد. زندگی ام نشان می دهد که با عمل درست و ادبیات صحیح از ولایت دفاع کنم و نشان دهم که نظام ولایی نظام تلاش و عمل است... .
آیا از ایشان سوال شده بود که چرا استراحت کرده است که می گوید من در ان روزها استراحت نمی کردم؟ آیا مقاومت در برابر حکم حکومتی ، آن هم به مدت ۱۱ روز ، دفاع از ولایت با "عمل درست و ادبیات صحیح" بوده است؟
انصافاً آیا به این سوال نماینده ها پاسخی داده شد؟* آقای احمدی نژاد درباره اظهار نظرش درباره مجلس چنین پاسخ می دهد: "گفتند چرا گفتم مجلس در راس امور نیست و هدفت چیست. ما به همه نمایندگان و ارکان مجلس ارادت داریم اما این حرف بر مبنای یک استدلال نظری بیان شد و پاسخ آن هر چه که باشد اگر با استدلال و منطقی باشد آن را خواهیم پذیرفت. من با استدلال نظرم را گفتم. شما هم با استدلال جواب دهید. باید اینقدر از آزادی بیان در کار باشد که رئیسجمهور حرفش را بزند."کار رئیس جمهور نظریه پردازی نیست بلکه اجرای قوانین و اداره قوه مجریه است و لاغیر. اگر ایشان به نظریه پردازی علاقه مند است می تواند به دانشگاه برگردد و این مهم را عملی کند!از این گذشته ، ایشان صرفاً یک نظریه را مطرح نکرده است بلکه عملاً نیز به مجلس و قوانین مصوب آن بی اعتنایی نموده و علناً در برابر ان ایستاده است که از آن جمله می توان به عدم اجرای بسیاری از مصوبات مجلس،غیرقانونی خواندن استیضاح برخی وزرا ، عدم ارائه به موقع بودجه سالانه (حتی برای یک بار) ، اعتراف ایشان در همین جلسه که خیلی تلاش کرد تا جلسه سوال از رئیس جمهور منتفی شود و نیز ادبیات ایشان در جلسه سوال ، همه و همه موید این مدعاست که با موضوعی فراتر از "نظریه" مواجهیم که البته در شکل گیری این وضعیت خود مجلس بسیار مقصر است.علاوه بر همه این ها ، اگر رئیس جمهور واقعاً معتقد به آزادی بیان است و این به قول خودش"نظر مستدل" را بر مبنای "آزادی بیان" ارائه داده و خواستار پاسخ منطقی است ، این شعار را در دولت خویش عملی کند و از وزارتخانه های تحت امر خود بخواهد نظراتی که رسانه ها می دهند را نه با شکایت کیفری که با استدلال جواب دهند.نمی شود که در مملکت ، فقط رئیس جمهور آزاد باشد و بقیه برای گفتن و نوشتن نقدهای خود ، تن و بدنشان بلرزد.
* رئیس جمهور می گوید: سوال کردید که چرا وزارت ورزش دیر تشکیل شده است. آخر سال است و باید کمی با هم صفا کنیم! ... مجلس دوازدهم دی ماه ۸۹ ، قانون تشکیل وزارت ورزش را بدون هیچ اشاره ای به نقش یا وظایف رییس جمهور به تصویب می رساند و ۱۸ روز بعد این قانون به دولت ابلاغ می شود که در آن صرفاً عنوان شده ، بر اساس متن مصوب قانون، وزارت ورزش و امور جوانان تشکیل می گردد و بودجه آن از محل صرفه جویی های مصرح در همان قانون تامین می شود، در کجای این قانون اشاره ای به رییس جمهور شده است؟
به راستی وقتی سخن از ادغام وزارتخانه های تحت امر رئیس جمهور است چه کسی جز شخص رئیس جمهور مسوول اجرای مصوبه تشکیل وزارت ورزش است؟ آیا ایشان فکر می کرد مخاطب مجلس در لزوم تشکیل وزارتخانه جدید ، مثلاً فلان اتحادیه صنفی است؟
* احمدی نژاد در واکنش به سوال دیگر جمعی از نمایندگان درباره زمان و نحوه عزل وزیر امور خارجه در هنگام عزیمت وی به ماموریت در خارج از کشور خاطر نشان کرد : باید ابتدا به این سوال پاسخ داد که چه کسی وزیر خارجه را در آن مقطع به ماموریت فرستاده بود ، آیا رییس جمهور ایشان را به ماموریت اعزام کرده بود؟ بنده که ماموریتی به ایشان نداده بودم! وقتی که به فردی گفته می شود که شما دیگر در مجموعه ما نیستید آیا باید برای اتفاقاتی که بعد از آن می افتد کسی پاسخگو باشد؛ عزل وزرا از اختیارات رییس جمهور است و جای سوال ندارد.
این چندمین روایت احمدی نژاد و اطرافیانش از یک ماجراست و گویا قرار است هر بار ، "سنگال گیت" به گونه ای متفاوت تعریف شود!او یک بار در توجیه برکناری متکی در سفر گفت : "بالاخره دفتر کار وزیر امور خارجه یا در هواپیما یا در سفر یا در جاده هاست" و بدین ترتیب نتیجه گرفت این برکناری طبیعی است.
آخرین بار احمدی نژاد با اشاره به این که از ماموریت وی اطلاع داشت و حتی گفته بود که متکی با هواپیمای ریاست جمهوری به سنگال رفت اظهار داشته بود که من فکر می کردم او از ماموریت برگشته و حکم برکناری اش را دادم ولی بعد فهمیدم که هنوز برنگشته است. به همین خاطر گفتم خبر برکناری را اعلام نکنید ولی گفتند که خبر را روی سایت گذاشته اند و دیگر نمی شود کاری کرد.اما حالا ورژن جدیدتری مطرح می شود و می گوید من قبل از سفر عزلش کرده بودم! بی آن که به این سوال جواب داده شود که چرا وزیر خارجه کشور را در سفر خارجی عزل کرده و با آبروی کشور بازی کرده است؟
* احمدی نژاد درباره بودجه فرهنگی هم می گوید: چرا از من می پرسید بودجه فرهنگی کجا خرج شده؟ شما نمایندگان عضو شورای برنامه ریزی هستید. من که عضو نیستم! بروید از دیوان محاسبات بپرسید کجا خرج شده؟ من باید از شما بپرسم کجا خرج کردید!واقعاً چه باید گفت؟ مگر نه این است که مجلس بودجه را تصویب می کند و می دهد به دولت جهت اجرا؟! و نهایتاً هم باید دولت به مجلس پاسخ دهد که بودجه را چگونه و در کجا خرج کرده است؟ حالا رئیس جمهور در پاسخ به سوال نماینده ها که بودجه فرهنگی چطور خرج شده می گوید:من باید از شما بپرسم کجا خرج کردید! مگر نماینده ها بودجه را خرج می کنند؟!آنچه در سطور فوق ذکر شد ، تنها نقدی بر بخشی از سخنان احمدی نژاد بود و اگر بخواهیم با دقت نظر بیشتری سخنان ایشان را مورد مداقه قرار دهیم مجال و فراغ بیشتری می طلبد. هدف این است که مستدلاً نشان داده شود که هیچ کدام از سوالات مجلس پاسخ داده نشد و البته مردم شناخت نزدیک تری نسبت به رئیس جمهور پیدا کردند.
