عزاداری هندو ها

 بسمه تعالی 

سید جلیل مرحوم دکتر اسماعیل مجاب (دندان ساز) عجائبى از ایام مجاورت در هندوستان که مشاهده کرده بود نقل مى کرد از آنجمله مى گفت : عده اى از بازرگانان هندو (بت پرست ) به حضرت سیدالشهداء (ع ) معتقد و علاقه مندند و براى برکت مالشان با آنحضرت شرکت مى کنند.
بعضى از آنها روز عاشورا بوسیله شیعیان شربت و فالوده و بستنى درست مى کرده و خود بحال عزا ایستاده و به عزداران مى دهند و بعضى از آنها مبلغى که راجع به آن حضرت است به شیعیان مى دهند تا در مراکز عزادارى صرف نمایند.
یکى از آنها عادتش این بود که همراه سینه زنها حرکت مى کرد و با آنها سینه مى زد.
چون مُرد بنا بمرسوم مذهبى خودشان بدنش را بآتش سوزانیدند تا تمام بدنش خاکستر شد جز دست راست و قطعه اى از سینه اش که آتش آن دو عضو را نسوزانیده بود.
بستگانش آن دو عضو را آوردند نزد قبرستان شیعیان و گفتند این دو قطعه راجع به حسین ((ع )) شما است . جائیکه آتش جهنم که طرف نسبت و قابل مقایسه بآتش دنیا نیست به وسیله حضرت امام حسین (ع ) خاموش و برد و سلام مى گردد پس نسوزانیدن آتش ضعیف دنیوى بوسیله آن بزرگوار جاى تعجب نیست .⁽⁸⁾

خلفت افلاک از براى حسین (ع ) است

جلوه خورشید از جلاى حسین (ع ) است

کرد لب تشنه جان نثار ره دوست

بهر حسین خونبها خداى حسین (ع ) است

هست مصون ز آفتاب روز قیامت

هر که پناهنده لواى حسین (ع ) است

نیست در آن عالم از عنایت محروم

هر که در این عالم آشناى حسین (ع ) است

دوش بگفتم بسینه در تو چه باشد

گفت ندانى دل است و جاى حسین (ع ) است

دارى اگر آرزوى جنت و غلمان

جنّت و فردوس کربلاى حسین (ع ) است