من تابع دستور بودم !

 بسمه تعالی

 یادداشت روز
1- او دوازده، سیزده سال پس از پایان مسئولیتش تازه به حرف آمده بود. پطروس غالی دو سال پیش در کتابی که با عنوان «نگاهی به جهان فردا» منتشر کرد از پشت پرده ها گفت و در ترجیع بند همه ناگفته ها نوشت: «من دبیر کل سازمان ملل نبودم؛ تابع دستورات آمریکا و اسرائیل بودم»!
«غالی» که در سال های 1992 تا 1996 در سمت دبیرکلی سازمان ملل بود در این کتاب اعتراف می کند که پیش از برگزیده شدن به این سمت با صهیونیست ها در پشت پرده معامله کرده بود مبنی بر اینکه آنها به دبیرکلی او اعتراضی نکنند و او هم در عوض متعهد شود تا شرایط اسرائیل را در سازمان ملل بهبود بخشد.
او در تبیین ماجرا اذعان می کند بلافاصله پس از نشستن بر مسند دبیر کلی سازمان ملل اولین تعهدش به اسرائیل را انجام داده و دو اسرائیلی را در سمت های کلیدی سازمان ملل- اتفاقی که تا آن زمان نیفتاده بود- منصوب می نماید.
«غالی» همچنین می گوید: «در هر حال تا حدودی موفق به بهبودی روابط اسرائیل با سازمان ملل شدم اما اسرائیلی ها در سال 1996 میلادی پایگاه سازمان ملل واقع در نزدیکی روستای «قانا» در جنوب لبنان را که زنان و کودکان به آن پناه برده بودند بمباران کردند و صدها تن را در عملیاتی که شیمون پرز نخست وزیر وقت اسرائیل آن را خوشه های خشم نامید به قتل رساندند.»
این دبیر کل مصری سازمان ملل از یک حقیقت پرده برداشته و در کتاب خود می افزاید: «هیئت سازمان ملل در گزارش خود از این عملیات، حمله اسرائیل را عمدی خواند ولی اسرائیلی ها ادعا کردند که حادثه بوده و از ما [بخوانید سازمان ملل] خواستند که در گزارش خود تجدیدنظر کنیم ولی من به آن گزارش پایبند بودم و در این لحظه بود که رویارویی لابی صهیونیست ها با همراهی جمهوری خواهان و دموکرات های آمریکا با من آغاز شد؛ آنها در این نقطه نظر اشتراک داشتند که این عرب مصری (پطروس غالی) باید برکنار شود و...»
گفتنی است؛ همان سال 1996، سال پایانی پطروس غالی در سمت دبیر کلی سازمان ملل بود.
او در اعترافات مستندش در این کتاب تصریح می کند باید سازمانی جدید جایگزین این نهاد بین المللی شود چرا که فقط منافع تل آویو و واشنگتن در آن تأمین می شود.
اکنون پس از دو سال از اعترافات هشدارگونه کسی که خود زمانی دبیر کل بزرگ ترین سازمان جهانی بوده است بار دیگر ضرورت تجدیدنظر همه جانبه در ساختار فرسوده و وابسته سازمان ملل به چشم می آید... چرا؟ بخوانید...
2- کمیته تحقیق سازمان ملل در گزارشی با تبرئه رژیم صهیونیستی از حمله مرگبار به کاروان آزادی غزه، محاصره دریایی غزه توسط اسرائیلی ها در 31 ما ه مه 2010 را قانونی دانسته است!
این گزارش که در ماه های اخیر چندین بار به تعویق افتاد در حالی که قرار بوده آخرین ساعات دیروز منتشر شود پنج شنبه گذشته با انتشار در وب سایت روزنامه نیویورک تایمز پیش از انتشار رسمی افشا شده است! در این گزارش که بیش از یکصد صفحه است و نیویورک تایمز آن را درز یک کپی از گزارش گروه تحقیقی سازمان ملل دانسته، آمده است:
«کماندوهای اسرائیلی چون با مقاومت سازمان یافته و خشن گروهی از مسافران کشتی مرمره روبرو شده بودند در آن حمله 9 تبعه ترکیه کشته شدند.»
بنابراین گزارش، کمیته تحقیق سازمان ملل نتیجه گیری کرده است که محاصره دریایی غزه از سوی اسرائیل هم قانونی و هم مقتضی زمان حال بوده است.
البته در این گزارش که تنها بخش هایی از آن منتشر شده بدون آنکه رژیم صهیونیستی را درباره قتل 9 کشته و دهها زخمی کاروان آزادی مسئول بداند به این جمله بسنده شده است که؛ «نیروهای اسرائیلی که وارد کشتی مرمره آبی شده بودند در استفاده از زور زیاده روی کرده و نامعقول رفتار کرده اند».
صرفنظر از اینکه چگونه یک روزنامه آمریکایی به گزارش رسمی کمیته تحقیق سازمان ملل درباره حمله به کاروان آزادی پیش از انتشار رسمی آن دست می یابد باید گفت؛
الف: محورهای منتشر شده از گزارش مبسوط کمیته تحقیق سازمان ملل درباره حمله رژیم صهیونیستی به کاروان آزادی بطور واضح نشان می دهد که هیچ دلیل و استناد حقوقی در این گزارش وجود ندارد تا جنایت آشکار صهیونیست ها در محاصره غیرقانونی یک میلیون و نیم ساکن غزه و قتل 9 فعال صلح تبعه ترکیه را بپوشاند.
ب: سستی این گزارش که تنها کوشیده است صهیونیست ها را تبرئه نماید تا جایی است که تعجب کارشناسان و ناظران بین المللی را نیز برانگیخته است که این چه توجیه بی مقداری است که سربازان صهیونیست کمی بیش از اندازه از «زور» استفاده کرده اند در حالی که تنها در این حادثه دلخراش 9 نفر کشته و ده ها نفر زخمی و مجروح شده اند.
پ: در بدو امر به نظر می رسد رژیم صهیونیستی با نفوذ در کمیته تحقیق سازمان ملل درباره حمله به کاروان آزادی توانسته است به اصطلاح به موفقیتی نائل گردد چه این که شبکه تلویزیونی فرانس24 نیز در پی انتشار گزارش کمیته تحقیق سازمان ملل از سوی روزنامه نیویورک تایمز به نقل از مقامات صهیونیستی گزارش می دهد که «تل آویو» این گزارش را یک «پیروزی دیپلماتیک» برای خود محسوب می کند اما آنچه حقیقت مطلب است آن که، در فضایی که مقارن با بیداری اسلامی در سطح منطقه ای و بیداری مردمی در پهنه فراتر از منطقه است این اقدام سازمان به اصطلاح متعلق به ملت ها و تقلا و تلاش صهیونیست ها یک اقدام کور و بی نتیجه است چرا که اکنون همگان و افکار عمومی دنیا و ملت های مستقل و آزاده این پرسش چالش برانگیز و پرمعنا را دوباره به میان خواهند کشید که چرا گزارش گلدستون درباره جنایات رژیم صهیونیستی در جنگ غزه که به صراحت از سوی کمیته حقیقت یاب سازمان ملل مصداق بارز جنایت علیه بشریت و جنایت جنگی خوانده شده بود در نهایت اجرایی نشد و متوقف گردیده است؟
3- از 8 ماه پیش که تحولات منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا در بستر بیداری اسلامی شکل گرفته است و سقوط زنجیره ای دیکتاتورهای متحد با آمریکا و رژیم صهیونیستی همچون حسنی مبارک، بن علی و... را به دنبال داشته است اسرائیل در بدترین شرایط تاریخی خود گرفتار شده است. نه تنها به لحاظ داخلی با اعتراض گسترده مواجه شد که به تعبیری «اسرائیل در محاصره صهیونیست ها قرار گرفت!» بلکه به لحاظ منطقه ای و حتی فراتر از آن در انزوای کامل اسیر شده است و هر روز با شرایطی سخت تر باید دست و پنجه نرم کند. به طوری که مقامات کودک کش تل آویو عجزآلود به سخن درآمدند و بارها و به کرات، موج بیداری اسلامی در منطقه را ناشی از انقلاب اسلامی ایران دانسته و اظهار نگرانی کردند.
البته پیامدهای نگرانی ها و واهمه های مقامات رژیم صهیونیستی هر روز بیشتر نمایان می شود. از جمله این نگرانی ها و پریشان خاطری صهیونیست ها، وضعیت مصر جدید است که یکی از مهم ترین خواسته انقلابیون لغو معاهده کمپ دیوید است.
با این اوضاع و احوال، طبیعی است که برای یک عملیات روانی هم که شده است رژیم صهیونیستی تمام تحرکات و تلاش های خود را به کار گیرد تا قدری از فشار روز افزون برخود کم کند اما مشکل مضاعف اینجاست که گزارش توخالی و بی پایه و اساس کمیته تحقیق سازمان ملل مبنی بر تبرئه اقدامات جنایتکارانه صهیونیست ها در حمله به کاروان آزادی راهکار فرار از انزوا و استیصال و سر درگمی رژیم صهیونیستی نیست بلکه یک بار دیگر توجه مجامع جهانی و افکار عمومی دنیا را بر روی این رژیم جعلی معطوف می کند آنهم در شرایطی که روز قدس امسال به یک روز کاملاً بین المللی برای حذف این رژیم جنایتکار و زیاده خواه مبدل شده بود و از نیل تا فرات، راهپیمایان شعار مرگ بر اسرائیل سر دادند.
4- و بالاخره باید این نکته را به نکات قبلی افزود که به برکت موج مواج بیداری اسلامی و آگاهی روز افزون ملت ها که حتی تا قلب اروپا به پیش رفته است اقدامات فرافکنانه و دروغین آمریکا، اسرائیل و چند کشور اروپایی همراه آنها حتی از طریق دالانی به نام سازمان ملل دیگر نتیجه بخش نخواهد بود و در چرخه ای معکوس به ضرر آنها تمام می شود. از همین رهگذر و در همین خط اگر کسی مثل سارکوزی رئیس جمهور فرانسه به صحنه می آید و در سخنانی خصمانه با تکرار ادعای واهی غرب درباره برنامه هسته ای صلح آمیز کشورمان، ایران اسلامی را به رویارویی با آنچه که حمله پیش دستانه خوانده تهدید می کند ناشی از آن است که می خواهند فضای کنونی دنیای سیاست را به سمت اهداف جاه طلبانه شان سوق داده و از حرکت پیش رونده بیداری ملت ها با طرح مسایلی فریبکارانه جلوگیری نمایند ولی آنچه که امروز افکار عمومی دنیا بدان باور دارند این است که نه گزارش سازمان ملل درباره حمله اسرائیل به کاروان آزادی مطابق با واقعیت است و نه اتهامات سارکوزی علیه برنامه صلح آمیز هسته ای ایران رنگی از حقیقت دارد قمپز خنده داری که هیچکس برای آن تره خرد نمی کند.
حسام الدین برومند