تا «9 دی» هست، مشروطه تکرار نمی شود

 بسمه تعالی

صداقت، سیادت دارد بر سیاست. حتی صریح بودن هم کافی نیست، اگر که صادق نباشی. صدق، مقدمه صفاست. مردم خوب می فهمند چه کسانی صفا ندارند. وفا ندارند. اهل کوفه اند. اهل تکرار مشروطه اند. مردم بیش از زبان بعضی ها، نگاه به زمان شان می کنند. اینکه چگونه است حال فعلی شان. مردم براساس ملاک، عمل می کنند. می بینند که خواص در کدام جبهه ایستاده اند. موضع شان چه می کند با دل دوست. با دل دشمن. چه محکم محک می زنند مردم، آنان را که باید. با این مردم، اول باید اهل ذکر بود. تذکر دادن کار راحتی است. شامه نفوس، به خوبی می سنجد درجه خلوص را. اخلاص باید داشت حتی در سیاست ورزی. به خصوص در سیاست ورزی. اصراری اگر بر کار حزبی هست، «خلوص جمعی» می طلبد. اصراری اگر بر تذکر هست، باید گاهی به خودمان تذکر بدهیم. گاهی لازم است بابت خیلی چیزها، شجاعت، صراحت، صداقت و اخلاص عذرخواهی داشته باشیم. عذر بخواهیم از ملت، اگر که برنتافتیم رای شان را. اگر که «سرگشاده» نامه نوشتیم. ما که خود، سالار نفس مان نبودیم، چه کار داریم که نمره باقرخان درعصر مشروطه چه بود؟! مشروط شده های فتنه را چه به مشروطه؟! مگر می توان مشروطه تاریخ را قبول داشت، اما رای مردم زمان خود را نه؟! مانده ام چرا عده ای رای مردم زمان مشروطه را قبول دارند و بلدند از این رای بر سر مخالفین خود چماق بلند کنند، اما تمکین نمی کنند به رای مردم زمان خودشان؟! جز رای مردم و قانون و عدالت براساس شرع، مشروطه مگر حرف دیگری هم داشت؟!
مشروطه اگر باید مشروعه باشد، مخالفت با نظر ولی فقیه دیگر چه صیغه ای است؟! چطور تحصن تاریخ در سفارت انگلیس کار خوبی نیست، اما اشکالی ندارد BBC از موضع ما خوشحال شود؟! آری! صداقت بر سیاست، سیادت دارد، و غیر از این باشد، می شود مثل همین روزها. مثل نیمه نخست هر ماه مردادی در هر سالی، که بعضی ها تذکر می دهند تا مبادا تکرار شود تاریخ مشروطه. ملتی که کوفه را تکرار نمی کند، بعضی ها نگران تکرار مشروطه اش نباشند. مشروطه که از کوفه بدتر نبود. اگر ما اهل کوفه نیستیم، پس سطح کلاس ما بالاتر است از این تذکرات. اگر مشروطه می خواست تکرار شود، ما دیگر ملت 9 دی نبودیم. می شدیم همان چند نفر آشوب گر عاشورا. اگر کوفه می خواست تکرار شود، ما فدائیان رهبر نبودیم. مشروطه حتما تکرار می شد، اگر که خامنه ای، خمینی دیگر نبود. کوفه حتماً تکرار می شد اگر «سیدعلی» از سلاله «علی» نبود. تکرار مشروطه فی المثل یکی هم منوط به این بود که ما می خواستیم بر همان اساس عمل کنیم که بعضی ها قبلاً تذکر داده بودند؛ دائمی شود ریاست جمهوری شان! کمی تا قسمتی، جمهوری اسلامی دست بردارد از آرمان های خود! در برابر تحریم، دست از «مقاومت اقتصادی» بردارد و در مقابل تهدید، دست از «مقاومت سیاسی» بشوید! هضم شود در اقتصاد جهانی! ایمان بیاورد به حاکمیت دلار! بپذیرد دیکتاتوری دلار را! کار چندانی به ملل منطقه نداشته باشد! ملک عبدالله را از اعراب بیشتر دوست داشته باشد! حسنی مبارک را از اخوان المسلمین! شرم الشیخ را از خالد! مرحوم عرفات را از شهید شقاقی! رابطه با آمریکا را از خالد مشعل! به جای جنگ فقر و غنا، غرق شود در روزمرگی های دیپلماسی! لبنان خوب است، اما مقاوت حزب الله هزینه دارد! قدس، شریف است، اما نه اندازه توسعه! قبه الصخره باید آزاد شود، اما قبلش سیاست درهای باز! به جای اوامر ولی امر، اگر عمل به این تذکرات کرده بودیم، الان به جای مشروطه، کوفه تکرار شده بود. خامنه ای اگر در فتنه 88 پای آرای 40 میلیونی ملت، نیز رای اکثریت نمی ایستاد، مشروطه تکرار نمی شد، گمانم کوفه تکرار می شد. خامنه ای اما آن مرد نیست که طوفان خم کند قامتش را. ماهی است که آرامش می دهد به ستاره ها در ساحل آسمان. شب شکنی می کند، با رمز بصیرت. ما اگر در همه این فتن رنگارنگ، مردتر از پدران مان، پای بیعت مان با جانشین روح الله نمی ایستادیم، مشروطه کجاست؟!...
کوفه تکرار می شد. مشروطه چیست؟!... مگر ما مرده ایم کوفه تکرار شود؟! مشروطه برای ما فصلی از تاریخ است، اما همه هستی ما و همه تاریخ ما و همه عقل و عشق ما تاریخ درخشان جمهوری اسلامی است. جمهوری اسلامی، یعنی یک نظام مردم سالار دینی، که آرزوی دوردست، رویایی و شاید هم دست نیافتنی خوبان عصر مشروطه بود. به ایستادگی ملت ما پای بیرق ولایت فقیه، حتماً درود می فرستد آن شیخ شهید. ما به مشروطه نگاه نداریم، مشروطه به ما نگاه دارد. بخواهیم یا نخواهیم، موضع ما برتر است. مشروطه، آن قسمت خوبش، از جمله فروعات انقلاب اسلامی است. قسم بدی هم دارد اما مشروطه. مشروطه بی مشروعه. مشروطه بی اسلام. مشروطه نامه های بی سلام. مشروطه لندن نشینان. مشروطه مواضع دشمن شادکن. مشروطه اختلاف افکنی. هم بذر اختلاف بیافکنی و هم دعوت کنی به وحدت! هم داریوش همایون را از خود خشنودسازی و هم بیم دهی از جریان ضد روحانیت! هم علیه رای پابرهنه ها دست به آشوب و اغتشاش بزنی و هم ادعا کنی که غمگین اوضاع معیشتی مردمی! هم سفر استانی قوه مجریه را بکوبی و هم مدعی سختی معیشت مردم باشی! هم این و هم آن! هم خر و هم خرما! نمی دانم چرا بعضی ها فقط مشروطه تاریخ را قبول دارند، اما رای مردم زمان خود را شرط نمی دانند و تقلب می خوانند؟! البته که دولت مستقر، لااقل در زمینه اقتصاد مردم، از دول سازندگی و اصلاحات بهتر عمل کرده است. خوشبختانه یا متأسفانه و حداقل در زمینه خدمت رسانی، حتماً محمود احمدی نژاد از آقایان هاشمی و خاتمی، کارنامه بسیار بهتری دارد. علی لاریجانی به نسبت شیخ اصلاحات، حتماً رئیس مجلس بهتری است. قالیباف حتماً در مقام مقایسه با شهرداران دول سازندگی و اصلاحات، کارنامه بهتری دارد، مگر قابل مقایسه است کارنامه اصلاح طلبی با اصولگرایی؟! کدام جریان و کدام دولت و کدام قوه مجریه و کدام قوه مقننه جرئت کرد که اجرا کند طرح هدفمندی یارانه ها را؟! ما که به خاطر خوبی های رئیس قوه مجریه، نمی توانیم منتقدش باشیم! حتی می خواهم بگویم؛ بی بصیرت ترین نمایندگان مجلس کنونی، حتما از متحصنین مجلس ششم با آبروترند. تحصن شرم آوری که در سفارت روباه پیر نبود؛ رسما در آغوش دشمن بود. حال مضحک و خنده دار نیست که شخصی از همان جماعت، در فلان روزنامه بیم دارد می دهد جامعه را که مبادا تکرار شود مشروطه؟! همین شخص ادعا کرده حزب منحله مشارکت، اپوزیسیون نجیب است! (پیش بینی من: خنده ممتد شما خوانندگان عزیز!!) البته من فقط به یک معنی قبول می کنم این ادعا را، چرا که سال ها پیش از این، یکی از خودهاشان برداشت نوشت که اصلاح طلبان مثل اسب های درشکه می مانند که در سربالایی، همدیگر را گاز می گیرند و به هم لگد می زنند! این فرد البته در وصف دوستان خود، اشاره به دیگر صفت اسب، یعنی نجابت، نکرده بود!! الحمدلله این «لگدپرانی نجیبانه» را خودشان به خودشان گفتند؛ من نگفتم که مصداق بی بصیرتی باشد!! علی ایحال گذشت دوره اسب و درشکه و صدالبته الاغ لقی به نام «تروا» که هر چه منتظر ماندیم، بالای برج آزادی ننشست تا بفهمیم میزان نجابتش را! الان دوره جمهوری اسلامی است. الان دوره انرژی هسته ای است. الان دوره نانوتکنولوژی است. نه دوره اسب است و نه زمان اسب بخار. الان دوره «سجیل» و «شهاب» و «امید» است. الان اسرائیل مثل سگ از جمهوری اسلامی می ترسد. الان اسراییل باید به جای کودکان غزه ننه مرده های اشغالگر را در خیابان های تل آویو آرام کند. آقای نتانیاهو! نخواستیم جمهوری اسلامی را سرنگون کنی، مراقب باش سرنگون تر از این نشوی! الان آمریکا باید بدون پشتوانه دلار بزند و خاک عالم بر سر آن فتنه گری که در فتنه 88 به پشتوانه یک پول بدون پشتوانه می خواست عرض خود برد و زحمتی هم به ما ندهد! الان دوره سقوط دیکتاتورهای اقتصادی مثل دلار و قفس نشینی دیکتاتورهای سیاسی همچون حسنی مبارک است. الان دوره بیداری اسلامی است. الان دوره نتیجه دادن مقاومت است. الان محبوب ترین فرد جهان اسلام، افتخار می کند که دست بوس رهبر ماست. الان اخوان به خامنه ای ما می گوید «امام خامنه ای» الان «امام» در مفهوم «خامنه ای» مستتر است. خامنه ای یعنی امام. یعنی خمینی. الان بیداری اسلامی دارد نان حکومت حکیمانه ماه پاره علوی تبار ما را می خورد. الان عباس نگهدار است خامنه ای. این که مشروطه نباید تکرار شود، تذکر خوبی است، اما کلاس کار ملت ما، ولایت فقیه ما، ولی فقیه ما، خون شهدای ما، بسیج ما و سپاه ما، بسی بالاتر از این تذکرات است. وقتی «ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند»، انحراف مشروطه غلط کرده بخواهد تکرار شود! اگر بخواهد تکرار شود، مثل یوم الله 9 دی می خوابانیم در گوشش! ما چنین اخلاقی داریم، بعضی ها نگران نباشند! 

حسین قدیانی