خاطره قرآنی

 بسمه تعالی

همنشینی با قرآن  یکی از مدرسان دانشگاهمان میگفت: یک باربرای تلاوت قرآن به کرمان دعوت شدم. وقتی به آنجا رفتم، شنیدم شخصی که دستش هنگام کار با دستگاه پرس، له شده بود و دکترها دستور به قطع دستش را داده بودند، با توسل به حضرت بقیة الله الاعظم(عج) شفا گرفته است. من که این مطلب برایم بسیار جالب بود، تلاش کردم تا هر طور شده، او را ببینم. وقتی او را دیدم، پرسیدم: شما چه عمل صالحی انجام دادهای که این چنین مورد عنایت قرار گرفتهای، ایا اهل تهجّد و نماز شب بودهای؟ ایشان گفتند: «البته، اهل نماز شب نیستم، ولی با قرآن و محافل قرآنی انس دارم و به قاریان قرآن و سعی میکنم با ماشین خود آنها را به مجالس قرآنی برسانم و در پی خیر باشم». گر طبیانه بیایی به سر بالینم به دو عالم ندهم لذت بیماری را !  رویای تلاوت  سرود عشق و ایمان را بخوانید کتاب نور عرفان را بخوانید شما را هر قدر باشد میسر گل آیات قرآن را بخوانید روزی به دیدار یکی از دوستانم که قاری قرآن بود رفتم که عمل کرده بود هنگام به هوش آمدن بالای سرش ایستاده بودم و میشنیدم که قرآن تلاوت مینمود. وقتی موضوع را به دکتر گفتم و ایشان پاسخ داد: «معمولا اکثر افراد در موقع به هوش آمدن صداها یا روحیاتی را که داشتهاند، از خود بروز میدهند .ایشان هم که قبلاً قرآن تلاوت میکرده و با قرآن مانوس بوده است، در هنگام به هوش آمدن، قرآن میخواند».  کلام روحبخش  دقیقاً به خاطر ندارم که چند ساله بودم. شاید 12 سال داشتم. شب، وقتی افراد خانواده، به کار خود سرگرم بودند، من به این میاندیشیدم که چگونه خود را مشغول کنم؟! ناگهان به ذهنم خطور کرد که قرآن بخوانم و جان را با آیات نور جلائی بدهم همانطور که پدرم هر روز بعد از نماز صبح با تلاوت آیات قرآن جانم را تازه میکرد. بنابراین به سراغ قرآن رفتم و نزدیک نیم ساعت با صدای بلند و نه چندان خوش به تلاوت قرآن پرداختم، آن شب وقتی خوابیدم، خود را دیدم که با لحنی بسیار زیبا و حالتی معنوی که سراسر وجودم را در بر گرفته بود، آیه; بسم اللهالرحمن الرحیم را تلاوت میکردم؛ لحن و صدایی نیکو که اکنون پس از سالها، هنوز نه خودم توانستهام آیه; شریفه; بسم الله الرحمن الرحیم را آن گونه تلاوت کنم و نه از قاری مشهور و متبحری شنیدهام.  یاسین  مادری میگفت از واعظی شنیده بودم که هر کس در هنگام بارداری هر شب قبل از خواب سوره; یس را بخواند عاقبت فرزندش، قاری یا مربی قرآن خواهد شد. من چنین کردم، وقتی فرزندم به 6 سالگی رسید، او را به مکتب خانه بردم تا قرآن را یاد بگیرد، اما متاسفانه او مکرر از مکتب خانه فرار میکرد، حتی به مدرسه نرفت و تا چهارده سالگی بیسواد بود. من که بسیار نامید شده بودم، با خود گفتم: «یا خواندن سوره; (یس) قبول نشده یا حرفهای واعظ در بالای منبر صحت نداشته است». مدتی که گذشت، پسرم به طور عجیبی شیفته قرآن شد، در تحت تربیت مربی قرآن قرار گرفت و به این وسیله هم از لحاظ اخلاقی بسیار پیشرفت نمود و هم در زمان انقلاب در حرکتهای انقلابی به طور فعال شرکت کرد، پس از انقلاب نیز در جبهههای دفاع مقدس جنگید و به درجه جانبازی رسید. اکنون نیزموفق به کسب مدرک دانشگاهی شده است و این نیست، مگر به برکت قرآن و لطف خداوند متعال.