چگونه عاشورایی شویم؟

سلام بر حسین(ع) و بر علی پسر حسین(ع) و بر فرزندان حسین(ع) و بر اصحاب حسین(ع). «السلام علی الشیب الخضیب» و سلام بر محاسن به خون آغشته. سلام بر سرهای بی بدن و بدن های بدون سر. سلام بر صورت های خاک آلود و سلام بر لب های تشنه و سلام بر...

آری این سلام ها بر کسانی است که حماسه عاشورا را رقم زدند و رسم بندگی و عاشقی را به ابنای بشر تا روز قیامت آموختند. کربلا در روز عاشورا صحنه رویارویی حق و باطل بود. رویارویی حق و باطل تا روز قیامت ادامه خواهد داشت و بر همین اساس حضرت امام محمدباقر(ع) فرمودند: «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» بنابراین باید بدانیم که من و تو و در نهایت همگی در صحنه نبرد حق و باطل حضوری گریزناپذیر داریم. شیعیان و آنان که مقتدای شان در دفاع از حق سیدالشهداء(ع) است، همواره این فراز از زیارت عاشورا را زمزمه می کنند که: «یا اباعبدالله انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم الی یوم القیامه» این شعار پرمغز و محتوا یادگاری از رسول خدا(ص) است که درباره علی(ع) و فاطمه(س) و حسن(ع) و حسین(ع) فرمود: «انا حرب لمن حاربهم و سلم لمن سالمهم» براساس این شعار برخاسته از شعور، در صحنه نبرد حق و باطل، محبت بی برائت و برائت بی محبت جایگاهی ندارد. اگر قبول داریم که سرزمین زندگی ما کربلا و هر روز ما عاشوراست، باید بدانیم که براساس آموزه عاشورا، لعن و سلام، دوستی و دشمنی، سازش و ستیز، برائت و محبت، صلابت و لطافت و مهر و قهر با هم عجین شده و حاصل آن می شود عاشق حسین. اگر می خواهیم رستگار گردیم، باید عاشورایی شویم. باید از حق دفاع کنیم و با باطل بجنگیم. مکتب حسین(ع)، مکتب عشق است و لشکر او لشکر مخلص خدا است. برای عاشورایی شدن باید وارد این مکتب شد و در لشکر مخلص خداوند ثبت نام کرد. باید زیر پرچم حسین(ع) قرار گرفت تا در صف یزیدیان نباشیم. باید بدانیم که صف سومی به نام صف بی طرف وجود ندارد. اگر به فرموده امام معصوم اعتقاد داریم که فرمود: «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا»، در کربلا دو جبهه و دو صف بیشتر وجود نداشت. افراد یا حسینی بودند یا یزیدی. چه کنیم که حسینی باشیم. جبهه حسین زمان را بشناسیم و در آن قرار گرفته و از آن دفاع کنیم. یزیدیان زمان را شناخته و با آنان مقابله کنیم. برای عمل و پایبندی به آن فراز از زیارت عاشورا که می گوییم: «ای اباعبدالله! من تا روز قیامت، با هر که در صلح با شماست در صلحم و با هر که در جنگ و نبرد با شماست در جنگ و نبردم»، باید جبهه امروزی را بشناسیم. چه زیبا حضرت امام خمینی(ره) راه ورود به مکتب حسین(ع) را به نسل امروز نشان داد. هم او بود که از بسیج با عنوان «مدرسه عشق»، «لشکر مخلص خدا» و «میقات پابرهنگان» یاد کرد تا به تمام کسانی که قصد عاشورایی شدن و عاشورایی ماندن دارند، راه نشان دهد. امام(ره) به آنچه در وصف بسیج گفت اعتقاد راسخ داشت. بسیج و بسیجیان را به گونه ای می دید که آرزو داشت در صحرای محشر با آنان محشور گردد. حضرت امام خمینی(ره) با آن همه مقام علمی و عرفانی و... فرمود: «در این دنیا افتخارم این است که خود یک بسیجی ام.» آری حضرت امام(ره) بسیجی شدن و بسیجی ماندن را در واقع عاشورایی شدن و عاشورایی ماندن می دانست. بسیجی کسی است که زیر پرچم ولایت که در امتداد ولایت الهی است قرار گرفته و از حق در برابر باطل دفاع می کند. پس بسیجی یعنی عاشورایی و عاشورایی یعنی بسیجی و بسیجی یعنی آنکه با اخلاص خود فقط با خداوند معامله می کند و بسیجی یعنی آنکه با بصیرت خود راه گم نکرده و قدرت تشخیص جبهه حسین از جبهه یزید را در هر زمان دارد. آری بسیجی، یعنی همان که عاشورایی است، قدرت شناخت ابن زیادها، عمرسعدها، شمربن ذی الجوشن ها، طلحه ها و زبیرهای زمان خود و تمامی کسانی که با پرده نفاق داعیه حق طلبی دارند را به خوبی می شناسند. بنابراین اگر می خواهیم عاشورایی باشیم، بسیجی باشیم و گوش به فرمان؛ گوش به فرمان هم او که ولایت و امامتش در امتداد ولایت و امامت حسین(ع) است و اکنون به نیابت از امام زمان(عج)، ولایت جامعه اسلامی را برعهده دارد.  یدالله جوانی