بسمه تعالی
خبرگزاری فارس: رئیس مجلس شورای اسلامی قانون تشکیل دو وزارتخانه "کار، تعاون و رفاه اجتماعی " و "صنعت، معدن و تجارت " را برای اجرا به رئیسجمهوری کشورمان ابلاغ کرد.
به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی قانون ادغام پنج وزارتخانه رفاه و تأمین اجتماعی، کار و امور اجتماعی و تعاون و نیز صنایع و معادن و بازرگانی و تشکیل دو وزارتخانه "کار، تعاون و رفاه اجتماعی " و "صنعت، معدن و تجارت " را برای اجرا به محمود احمدینژاد رئیسجمهوری کشورمان ابلاغ کرد.
بر پایه این گزارش، شورای نگهبان در جلسه روز گذشته خود، مصوبه مجلس مبنی بر ادغام پنج وزارتخانه مذکور و تشکیل دو وزارتخانه جدید را مغایر با قانون اساسی و شرع مقدس اسلامی ندانست و آن را تأیید کرد.
مجلسیان در جلسه علنی چهارشنبه هفته گذشته 8 تیرماه با 174 رأی موافق، 5 رأی مخالف و 5 رأ ممتنع از 194 نماینده حاضر در صحن علنی با تشکیل دو وزارتخانه "تعاون، کار و رفاه اجتماعی " و "صنعت، معدن و تجارت " موافقت کردند.
بر اساس این مصوبه مجلس مقرر شد، به موجب این قانون از ادغام سه وزارتخانه تعاون، کار و امور اجتماعی و رفاه و تأمین اجتماعی و دو وزارتخانه صنایع و معادن و بازرگانی به ترتیب دو وزارتخانه "تعاون، کار و رفاه اجتماعی " و "صنعت، معدن و تجارت " تشکیل میشود. کلیه وظایف و اختیاراتی که بر طبق قوانین بر عهده وزارتخانههای یاد شده بوده است، به دو وزارتخانه جدید منتقل میشود.
همچنین بهارستاننشینان در تبصره یک لایحه مذکور مقرر کردند که همه امکانات، تعهدات، اعتبارات، نیروی انسانی، اموال منقول و غیرمنقول در وزارتخانههای رفاه و تأمین اجتماعی و کار و امور اجتماعی و تعاون به وزارت "کار، تعاون و رفاه اجتماعی " و نیز در وزارتخانههای صنایع و معادن و بازرگانی به وزارت "صنعت، معدن و تجارت " منتقل شود.
وکلای ملت در تبصره دوم جزئیات لایحه تشکیل دو وزارتخانه جدید مصوب کردند که تنقیح قوانین مربوط به وظایف و اختیارات وزارتخانههای یاد شده، با توجه به قوانین برنامه پنجساله پنجم توسعه و اجرای سیاستهای کلی اصل 44 قانون اساسی و مدیریت خدمات کشوری در کارگروهی متشکل از معاون برنامهریزی و نظارت راهبردی، توسعه مدیریت و سرمایه انسانی، حقوقی و امور مجلس رئیسجمهور و حسب مورد وزیر مربوطه ظرف 6 ماه تهیه و پس از تصویب هیئت وزیران به مجلس شورای اسلامی تقدیم میشود.
نمایندگان ملت در تبصره سوم این لایحه مصوب کردند در همه قوانین به جای وزارتخانههای ادغامی فوقالذکر و وزیران آنها به ترتیب وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و وزارت صنعت، معدن و تجارت و وزیران آنها جایگزین میشود.
به گزارش فارس، طبق ماده یک قانون مدنی "مصوبات مجلس شورای اسلامی و نتیجه همه پرسی پس از طی مراحل قانونی به رئیسجمهور ابلاغ میشود. رئیسجمهور باید ظرف مدت پنج روز آن را امضا و به مجریان ابلاغ نماید و دستور انتشار آنرا صادر کند و روزنامه رسمی موظف است ظرف مدت 72 ساعت پس از ابلاغ منتشر نماید. "
بسمه تعالی
ایشان در جواب خاطره ای از دوران طلبگی تعریف میکنن و اظهار میکنند که هر چه دارند از کراماتی ست که بدنبال این امتحان الهی نصیبشان شده :
«ما در نجف در مدرسه صدر اقامت داشتیم . خیلی مقید بودیم که ، در جشن ها و ایام سرور ، مجالس جشن بگیریم ، و ایام سوگواری را هم ، سوگواری می گرفتیم ، یک شبی مصادف شده بود با ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) اول شب نماز مغرب و عشا می خواندیم و یک شربتی می خوردیم آنگاه با فکاهیاتی مجلس جشن و سرور ترتیب می دادیم . یک آقایی بود به نام آقا شیخ حیدر علی اصفهانی ، که نجف آبادی بود ، معدن ذوق بود . او که ، می آمد من به الکفایه ، قطعا به وجود می آمد جلسه دست او قرار می گرفت .
آن ایام مصادف شده بود با ایام قلب الاسد (10 الی 21 مرداد ) که ما خرما پزان می گوییم نجف با 25 و یا 35 درجه خیلی گرم می شد . آنسال در اطراف نجف باتلاقی درست شده بود و پشه های بوجود آمده بود که ، عربهای بومی را اذیت می کرد ما ایرانیها هم که ، اصلا خواب و استراحت نداشتیم . آنسال آنقدر گرما زیاد بود که ، اصلا قابل تحمل نبود نکته سوم اینکه حجره من رو به شرق بود . تقریبا هم مخروبه بود . من فروردین را در آنجا بطور طبیعی مطالعه می کردم و می خوابیدم . اردیبهشت هم مقداری قابل تحمل بود ولی دیگر از خرداد امکان استفاده از حجره نبود . گرما واقعا کشنده بود ، وقتی می خواستم بروم از حجره کتاب بردارم مثل این بود که وردست نان را از داخل تنور بر می دارم ، در اقل وقت و سریع !
با این تعاریف این جشن افتاده بود به این موقع ، در بغداد و بصره و نجف ، گرما ، تلفات هم گرفته بود ، ما بعد از شب نشستیم ، شربت هم درست شد ، آقا شیخ حیدر علی اصفهانی که ، کتابی هم نوشته بنام « شناسنامه خر » آمد. مدیر مدرسه مان ، مرحوم آقا سید اسماعیل اصفهانی هم آنجا بود ، به آقا شیخ علی گفت : آقا شب نمی گذره ، حرفی داری بگو ، ایشان یک تکه کاغذ روزنامه در آورد . عکس یک دختر بود که ، زیرش نوشته بود « اجمل بنات عصرها » « زیباترین دختر روزگار » گفت : آقایان من درباره این عکس از شما سوالی می کنم . اگر شما را مخیر کنند بین اینکه با این دختر بطور مشروع و قانونی ازدواج کنید – از همان اولین لحظه ملاقات عقد جاری شود و حتی یک لحظه هم خلاف شرع نباشد – و هزار سال هم زندگی کنید . با کمال خوشرویی و بدون غصه ، یا اینکه جمال علی (ع) را مستحبا زیارت و ملاقات کنید . کدام را انتخاب می کنید . سوال خیلی حساب شده بود . طرف دختر حلال بود و زیارت علی (ع) هم مستحبی .
گفت آقایان واقعیت را بگویید . جا نماز آب نکشید ، عجله نکنید ، درست جواب دهید. اول کاغذ را مدیر مدرسه گرفت و نگاه کرد و خطاب به پسرش که در کنارش نشسته بود با لهجه اصفهانی گفت : سید محمد! ما یک چیزی بگوئیم نری به مادرت بگوئی ها؟
معلوم شد نظر آقا چیست؟ شاگرد اول ما نمره اش را گرفت! همه زدند زیر خنده. کاغذ را به دومی دادند. نگاهی به عکس کرد و گفت: آقا شیخ علی، اختیار داری، وقتی آقا (مدیر مدرسه) اینطور فرمودند مگر ما قدرت داریم که خلافش را بگوئیم. آقا فرمودند دیگه! خوب در هر تکه خنده راه می افتاد. نفر سوم گفت : آقا شیخ حیدر این روایت از امام علی (ع) معروف است که فرموده اند « یا حارث حمدانی من یمت یرنی » (ای حارث حمدانی هر کی بمیرد مرا ملاقات می کند) پس ما انشاالله در موقعش جمال علی (ع) را ملاقات می کنیم! باز هم همه زدند زیر خنده، خوب ذوق بودند. واقعا سوال مشکلی بود. یکی از آقایان گفت : آقا شیخ حیدر گفتی زیارت آقا مستحبی است؟ گفتی آن هم شرعی صد در صد؟ آقا شیخ حیدر گفت : بلی گفت : والله چه عرض کنم (باز هم خنده حضار )
کاغذ را دادند دست من. دیدم که نمی توانم نگاه کنم، کاغذ را رد کردم به نفر بعدی، گفتم : من یک لحظه دیدار علی (ع) را به هزاران سال زناشویی با این زن نمی دهم .
نفر پنجم من بودم. این کاغذ را دادند دست من. دیدم که نمی توانم نگاه کنم، کاغذ را رد کردم به نفر بعدی، گفتم : من یک لحظه دیدار علی (ع) را به هزاران سال زناشویی با این زن نمی دهم. یک وقت دیدم یک حالت خیلی عجیبی دست داد. تا آن وقت همچو حالتی ندیده بودم. شبیه به خواب و بیهوشی بلند شدم. اول شب قلب الاسد وارد حجره ام شدم، حالت غیر عادی، حجره رو به مشرق دیگر نفهمیدم، یکبار به حالتی دست یافتم. یک دفعه دیدم یک اتاق بزرگی است یک آقایی نشسته در صدر مجلس، تمام علامات و قیافه ای که شیعه و سنی درباره امام علی (ع) نوشته در این مرد موجود است. یک جوانی پیش من در سمت راستم نشسته بود. پرسیدم این آقا کیست؟ گفت : این آقا خود علی (ع) است، من سیر او را نگاه کردم. آمدم بیرون، رفتم همان جلسه، کاغذ رسیده دست نفر نهم یا دهم، رنگم پریده بود. نمی دانم شاید مرحوم شمس آبادی بود خطاب به من گفت : آقا شیخ محمد تقی شما کجا رفتید و آمدید؟ نمی خواستم ماجرا را بگویم، اگر بگم عیششون بهم می خوره، اصرار کردند و من بالاخره قضیه را گفتم و ماجرا را شرح دادم، خیلی منقلب شدند. خدا رحمت کند آقا سید اسماعیل ( مدیر ) را خطاب به آقا شیخ حیدر گفت : آقا دیگر از این شوخی ها نکن، ما را بد آزمایش کردی. این از خاطرات بزرگ زندگی من است».
منبع: سایت علمی دانشجویان ایران
تهیه : شکوری
تنظیم : آقازاده
بسمه تعالی
در ماده ۱۰۲ قانون تعزیرات سال ۶۲ جزای بدحجابی تعریف شده بود اما در سال ۷۵ این قانون اصلاح شد. با این حال تنها قانونی که اشاره به موضوع حجاب دارد طرحی بود که در مجلس هفتم و در اواسط دی ماه سال ۸۴ با عنوان «راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب» به تصویب رسید. بعد از آن هم قانون مشخصی در این باره به تصویب نرسید.اما این قانون چه می گوید؟
به گزارش خبرگزاری خانه ملت(www.icana.ir)، براساس این قانون، ۲۶ سازمان و نهاد موظف به فرهنگسازی شدند به طوری که قرار شد؛ رسانه ملی موظف به تبیین نقش حجاب و عفاف در سلامت جامعه، آموزش و پرورش موظف به تعیین رنگهای پوشش دانش آموزان با محوریت عفاف، میراث فرهنگی موظف به اطلاعرسانی با محوریت حجاب در بین گردشگران و وزارت راه موظف به نصب تابلوهای راهنما با محوریت عفاف بپردازد و از سوی دیگر تربیتبدنی موظف به کنترل سالنهای ورزشی از نظر رعایت حجاب، وزارت ارشاد موظف به اجرای قانون منع استفاده ابزاری از تصاویر زنان در نشریات، وزارت کشور موظف به تهیه شناسنامه فرهنگی مناطق مختلف کشور، سازمان مدیریت موظف به تنظیم ضوابط مربوط به حجاب در جذب کارمندان و قوه قضائیه موظف به برخورد با بدحجابان است. خلیل حیات مقدم ،عضو کمیسیون قضایی مجلس در این باره می گوید:«در باب مقوله بدحجابی هیچگونه تعریفی در قانون نداریم. ما در قانون تعریفی مبنی بر اینکه چه لباسی نشان از حجاب دارد و چه لباسی بیحجابی است نداریم اما عرف و قوانین شرع این را برای ما مشخص کرده است. » محمد کرمی راد نماینده کرمانشاه در مجلس نیز با حیات مقدم هم نظر است:« قانون دقیقی برای مقابله با بدحجابی وجود ندارد اما اگر به قانون نیاز است مجلس آمادگی بررسی آن را دارد. نیروی انتظامی نیز میتواند با کسب تجربه از طرحهای قبلی خود یک راهکار قوی را در دستور کار خود قرار داده با هنجارشکنان برخورد قانونی کند. »
با این حال کماکان و بعد از گذشت بیش از ۵ سال از این قانون ولی هنوز شاهد این هستیم که این قوانین اجرا نمی شود و یا اگر هم اجرا شود به صورت بدی عملی می شوند.
یک قانون، ۲۶ دستگاه مسئول، یک مجری!
برخورد با این معضل اجتماعی با وجود اینکه وظیفه ۲۶ دستگاه بوده است اما در شرایط فعلی تنها بر عهده ناجاست و نیروی انتظامی هم متناسب با امکانات خودش با این روند مقابله می کند. سردار احمدی مقدم فرمانده نیروی انتظامی در اینباره می گوید:«با توجه به قانون مقابله با ناهنجاریها از ۲۵ تیر ماه در صورتی که نتیجه مطلوب در برخورد با بدحجابی حاصل نشود میزان برخورد در این مقوله شدت خواهد گرفت.»
سردار احمد روزبهانی، رییس پلیس امنیت اخلاقی نیروی انتظامی هم مبارزه با بدحجابی را بخشی از وظیفه ناجا می داند و معتقد است:« با توجه به افزایش درخواستهای مردمی برای برخورد با مظاهر بدحجابی، پلیس امنیت اخلاقی در اقصی نقاط کشور به طور جدی به وظیفه خود در این خصوص عمل خواهد کرد.»
البته رییس پلیس کشور درباره نوع برخورد با مفاسد اجتماعی تاکید کرده:« متناسب با موقعیتهای موجود برخورد صورت خواهد گرفت و در هر استان و منطقهای که این تخلفات کمتر مشاهده شده، ماموران انتظامی با ملایمت بیشتر و در صورتی که این تخلفات و فساد اجتماعی بیشتر باشد نقش و برخورد ماموران انتظامی نیز پر رنگ تر خواهد شد.»
سردار احمد روزبهانی درباره برخوردهای نیروی انتظامی با بدحجابی معنقد است:« در بحث بد پوششی و کسانی که به صورت مانکن اقدام به تردد در خیابانها میکنند به اجرای قانون خواهیم پرداخت و برخورد لازم صورت می گیرد.» وی همچنین درباره افرادی که در این باره دستگیر می شوند تصریح کرد:« افرادی که به دلیل بدپوششی دستگیر شوند به مقر پلیس هدایت و به خانواده آنها برای تهیه لباس مناسب اطلاع داده میشود ضمن اینکه از فرد تعهد گرفته میشود تا در صورت تکرار تخلف به مراجع قضایی معرفی شود.»
آیت الله آملی لاریجانی رییس قوه قضاییه هم با بیان این که به بهانه کار فرهنگی نباید قوانین را زمین زد گفت:« برخورد با بی حجابی و بد حجابی یک خواست مردمی است واین گونه اقدامات از لحاظ قانونی جرم است و مجوزی نیز برای اجرای نکردن قانون به بهانه کار فرهنگی وجود ندارد و نیروی انتظامی باید با قدرت با شرارتها و هنجارشکنیهای اجتماعی برخورد کند »
دهقانی نماینده مردم دورود و ازنا درباره مبارزه با بی حجابی با نظر رییس دستگاه قضا موافق است:« گاهی افراد از سر ترس و گاهی از روی نادانی میگویند باید فرهنگسازی بشود. خب چقدر فرهنگسازی؟ از اینها گذشته نیروی انتظامی باید وارد معرکه شود و جلوی ورود لباسهای نامناسب را بگیرد سپس ارشاد کنند و در خیابانها تذکر بدهند .»
عملکرد تنها مجری قانون در ترازوی نقد
درباره رضایت از برخورد نیروی انتظامی علیرغم صحبتها و فعالیتهایی که در این حوزه صورت گرفته نظرهای مختلفی وجود دارد. محمدتقی رهبر به عنوان کسی که تا به حال این موضوع برایش از اهمیت خاصی برخوردار بوده فعالیت نیروی انتظامی را مثبت ارزیابی نمیکند و معتقد است:« نیروی انتظامی و معاون وزیر کشور مدعی هستند که وضع بدحجابی در جامعه بهتر شده است ولی ما این قضیه را در خیابانها می بینیم.» ابوطالب کوشا،رییس سابق دانشگاه علوم قضایی کشور هم نظر رهبر را در این مورد دارد و می گوید:« :« ما نهتنها قانون در این زمینه کم نداریم بلکه قوانین خوبی هم داریم اما متأسفانه این قوانین اجرا نمیشود.در این موارد قانونگذار اجرا شدن یا نشدن را تعیین میکند اما متأسفانه امروز شاهد آن هستیم که نیروی انتظامی خودش با میل خود از اعمال قانون تخطی میکند. »
اما خلیل حیات مقدم عضو کمیسون قضایی مجلس تنها مقصر را نیروی انتظامی نمیداند:« برای حل این موضوع تنها نباید نیروی انتظامی را مسئول و موظف دانست بلکه این موضوع حمایت همه دستگاهها را میطلبد. »
سیدعلی طاهری عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در اینباره معتقد است: «در زمینه برخورد با بدحجابان گلهمندیهایی از نیروی انتظامی وجود دارد ولی آنها نیز حرفهایی دارند مبنی براینکه دستگاه قضایی برخورد مناسب نمیکند.» مرادی نایب رئیس کمیسیون قضایی مجلس درباره برخورد قوه قضاییه و گله مندی نیروی انتظامی می گوید: «هیچ مشکلی در دستگاه قضایی برای اجرای این طرح وجود ندارد چرا که دستگاه قضایی مجری قانون است و در چارچوب قواعد و مقررات جزایی و شرعی با هر نوع عمل مجرمانه ای که در جامعه رخ دهد برخورد می کند.»
موسی قربانی عضو فراکسیون روحانیون مجلس تبادل نظر نیروی انتظامی به عنوان مجری قانون مبارزه با بدحجابی را با علمای مجلس مطلوب ارزیابی می کند و می گوید:« روحانیون مجلس از گسترش بدحجابی در جامعه نگران هستند و انتقاداتی از وضعیت حجاب در جامعه دارند که انتقال این انتقادات به نیروی انتظامی در ایجاد راهکارهای جدید برای مقابله با این ناهنجاری اجتماعی موثر خواهد بود.»
این بار نوبت آقایان است
نکته ای که تا به حال در بحث مبارزه با بدحجابی مغفول مانده بود موضوع حجاب آقایان است که در طرح جدید نیروی انتظامی که از ۲۵ تیر درحال اجرا است با مردانی که لباسهای نامناسب و یا آرایش موی ناهنجار دارند برخورد خواهدشد. "سردار حسین ساجدی نیا "، رییس پلیس تهران درباره این مطلب میگوید: «در کنار زنان بدحجاب باید مردانی هم که از پیراهنهای نامناسب و از آویزهای ویژهای با عنوان گردنبند استفاده میکنند هم دستگیر میشوند.» حسین ابراهیمی نماینده مردم بیرجند درباره حجاب مردان معتقد است:« اجرای این طرح همه افراد جامعه را در بر دارد و مظاهر بدحجابی و بیاخلاقی مختص زنان نیست بلکه مردان هم باید در پوشش و تعاملات اجتماعی به ملاحظات و عرف جامعه توجه کنند.»
فاطمه آجرلو عضو فراکسیون زنان مجلس پوشش برخی مردان را نامناسب می داند و می گوید: «وقتی مردان با ظاهری نامناسب در جامعه حاضر میشوند، زنان هم امنیت خاطر نخواهند داشت، پس مردان هم باید مثل زنان حرمتهای اجتماعی را رعایت کنند.»
فاطمه آجر لو با مثبت ارزیابی کردن این طرح ابراز امیدواری کرد که:« اجرای طرح به صورت مساوی در جامعه دنبال شود و مسئولان با مردان بدلباس هم برخورد جدی داشته باشند.»
محمدرضا امیری کهنوج پوشش و آرایش نامناسب برخی مردان را زننده می داند و معتقد است:« رعایت پوشش مناسب فقط مختص زنان نیست و متاسفانه این روزها میبینیم که برخی مردان با ظاهر و آرایش زننده تری نسبت به زنان در جامعه ظاهر میشوند که باید در این زمینه هم برخوردهای جدی اتخاذ شود.»
زیرساختهای فراموش شده
بسیاری از نمایندگان مجلس درباره معضل بد حجابی اعتقاد به کار فرهنگی دارند و این روند را بهترین شیوه برای حل این پدیده ناشایست اجتماعی می دانند. مرادی نایب رییس کمیسیون قضایی مجلس درباره کار فرهنگی در این حوزه نظر جالبی دارد:« مشکل اصلی ما کار فرهنگی است که در این زمینه باید با برنامه ریزی های درازمدت، راهکاری پیش بینی کنیم که موجب شود مردم از لحاظ اخلاقی و فرهنگی ایده و عقیدهشان به سمتی رود که بدحجابی را برای خود ننگ بدانند.»
غلامرضا مصباحی مقدم در راستای مبارزه با بدحجابی برنامههای فرهنگی را مهمترین عامل می داند:« اشاعه فرهنگ حجاب در جامعه باید از طریق برنامه ۹۰ درصد کار فرهنگی و ۱۰ در صد کار قهری و برخوردی پیگیری شود چرا که در غیر این صورت نتیجه بخش نخواهد بود.»
محمد علی رضایی عضو فراکسیون روحانیون مجلس برخورد قهری پلیس را به تنهایی کافی نمی داند و برنامه های فرهنگی را لازمه مقابله با بدحجابی می داند: «اگر زیرساختهای فرهنگی آماده نباشد، تشدید برخورد نیروی انتظامی اثری مقطعی خواهد داشت وقتی فضای فرهنگی کشور برای پذیرش باورهای دینی و اجتماعی آماده نیست، برخورد تند نیروی انتظامی اثری مقطعی و گذرا خواهد داشت.»
امیری کهنوج عضو فراکسیون روحانیون مجلس هم همین نظر را دارد و می گوید:« اگر زیرساختهای فرهنگی مناسب در جامعه طراحی و بعد از آن با مظاهر بدحجابی و بدپوشی به روشهای مختلف برخورد شود، میتوانیم به اجرای موفق طرح امنیت اجتماعی امیدوار شویم.»
علی مطهری حضور تمام نهادهای زیربط فرهنگی در این موضع را لازمه موفقیت مقابله با بی حجابی می داند و معتقد است:« کار فرهنگی در حوزه حجاب و عفاف ازسوی همه نهادهای فرهنگساز لازم و ضروری است، چنانکه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت آموزش و پرورش وظیفه دارند با ارائه استانداردهای حجاب و عفاف به جوانان و نوجوانان زمینههای فرهنگی حفظ عفاف و حجاب را فراهم سازند.
صداوسیما موظف به الگوسازی است
صداوسیما براساس قانون«راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب» به عنوان نهادی که وظیفه تبیین نقش حجاب و عفاف در سلامت جامعه را برعهده داشته و دارد چقدر در این حوزه موفق عمل کرده و اساسا چه نقشی را در این روند می تواند بر عهده بگیرد؟ حیات مقدم نماینده مردم ماهشهر در این باره معتقداست :« بدون شک امروز نیازمند تصویب قانون و مشخص کردن الگوها هستیم. در مسیر الگوسازی صدا و سیما و رسانهها میتوانند نقش خوبی را ایفا کنند و به مقابله با بدحجابی کمک کنند.»
مصباحی مقدم عضو فراکسیون روحانیون هم نقش برنامههای صداوسیما را در ارائه الگوی مناسب حجاب مهم می داند و می گوید:« برنامههای صدا و سیما باید برنامههای لازم برای ارتقا سطح فرهنگ حجاب را در جامعه به طور جدی تری پیگیری کند و علاوه بر ارائه الگوهایی اسلامی در میزگردهایی با حضور زنانی که مومنانه حجاب را رعایت میکنند به توجیه فکری مردم بپردازند.».سید علی طاهری عضو کمیسیون فرهنگی مجلس هم دراین باره تصریح کرده:«صداو سیما باید با تولید برنامه های جذاب و هنری فواید و مضرات حجاب را بازگو کند با اجرای برنامه های اثر گزاردر این حوزه در راستای حل آن قدم بردارد.»
و اما دولت !
نگاه و عملکرد دولت برعکس سایر نهادها به مقوله بد حجابی یک فرآیند منفعلانه را دنبال می کند.این موضوع به خصوص در نگاه رییس جمهور نمود بیشتری دارد. محمود احمدی نژاد در سال ۸۴ و نزدیک به انتخابات درباره حجاب زنان و جوانان گفته بود: «مگر مشکل کشور ما تار موی جوانان است» البته این تمام ماجرا نبود بار دیگر این اتفاق در سال قبل افتاد و رییس جمهور این بار در یک برنامه زنده تلویزیونی به نیروی انتظامی و برخوردهایی که در زمینه حجاب و عفاف صورت می گرفت اعتراض کرد:« ما اینگونه برخوردها را توهین میدانیم که زن و مردی در خیابان راه بروند و کسی بیاید بگوید نسبت شما چیست؟ به اعتقاد بنده روش موجود روش درستی نیست، البته این به آن معنا نیست که ما نابسامانیهای اجتماعی را نمیبینیم یا نباید اصلاح کنیم .دولت اینگونه رفتارها را قبول ندارد و تا آنجایی که بتواند برخورد و کنترل خواهد کرد . بنده در همین جا به صراحت اعلام میکنم که ما مطلقا و از بنیاد با این موضوع مخالفیم.». علی اکبر جوانفکر در سایت خود و در جواب سوالی درباره نظر دولت درمورد حجاب و عفاف به حمایت از رییس جمهور پرداخت و گفت:« فکر می کنم برای همه روشن است که دولت در مساله برخوردهایی که به خاطر پوشش و حجاب صورت گرفته و می گیرد ، مسوول نیست هرچند که به راحتی هم نمی شود از بار مسوولیت شانه خالی کرد. اگر نیروی انتظامی تحت فرمان وزیر کشور یا رئیس جمهور قرار می داشت جای گله و نگرانی نبود".»
با این اظهارنظرها دولت به عنوان یکی از مسئولان اجرای قانون حجاب و عفاف تکلیف خود را با موضوع بدحجابی روشن کرد. محمدتقی رهبر درباره نگاه دولت به مقوله حجاب می گوید:« در مورد برخورد با بدحجابی نگاه غلطی در دولت وجود دارد که خود آنها نیز در دوره هشتم و نهم دولت اعلام کردند که با برخورد با بدحجابی مخالفیم و نباید با بدحجابان برخورد شود که البته این اقدام دولت موجب باز شدن میدان برای بی حجابان شد.» علی مطهری صحبت های رییس جمهور را در این باره به شدت نقد کرده و معتقد است:« این اظهارنظر نه تنها حجاب و عفاف را در جامعه تضعیف کرد، بلکه به اقتدار نظام در مسئله عفاف و حجاب آسیب وارد کرد و بسیاری گمان بردند که حکومت اسلامی به دو بخش تقسیم شده است که بخشی از آن خواستار برخورد با ناهنجاریهای عفاف و حجاب هستند و برخی آن را قبول ندارند»عضو کمیسیون فرهنگی مجلس برخورد با بی حجابی را وظیفه دولت می داند و در ادامه می گوید:« اعمال قانون در حوزه امر به معروف و نهی از منکر وظیفه مردم و علما نیست، بلکه اجرای قانون عفاف و حجاب برعهده دولت است و دولت نیز در انجام این وظیفه کوتاهی و قصور کرده است.»
محدتقی رهبر سیاستهای غلط دولت را عامل افزایش بی حجابی در جامعه می داند و اضافه می کند:« سیاست غلط و عدم هماهنگی موجب شده روز به روز بدحجابی در جامعه زیاد شود و نوعی بی توجهی، سستی و وادادگی در دستگاه دولتی مقابل پدیده شوم بدحجابی دیده می شود.» البته این ها گوشه ای از اظهار نظرهای نمایندگان مجلس در این باره بود، ولی نمایندگان بی کار ننشسته اند و وزیر کشور را برای پاره ای از توضیحات به مجلس احضار کرده اند. علی مطهری درباره سوال از وزیر کشور میگوید:« در صورتی که توضیحات وزیر کشور در کمیسیون کافی و قانعکننده نباشد، سؤال از وزیر کشور را به صحن علنی مجلس میبریم و برای آن امضا جمع میکنیم.» محمدتقی رهبر هم هشدار جدی ای در باره این موضوع به دولت داده و تاکید کرده است:« آقایان بدانند که از احضار وزرا به مجلس به خاطر حجاب خسته نخواهیم شد چرا که رسالت ما حراست از حقوق مردم و جوانان است.»
بسمه تعالی
خبرگزاری فارس: آیتالله روحالله قرهی در درس اخلاق خود اظهار داشت: ترک گناه خود به خود، عبادت لذّت بخش برای انسان میآورد، امّا وقتی روح و جسم مبتلا به گناه شد، دیگر لذّت عبادت برای انسان نیست.
به گزارش خبرگزاری فارس، در آخرین جلسه درس اخلاق آیتالله روحالله قرهی که در مسجد و حوزه علمیه امام مهدی(عج) برگزار شد به بررسی نقش گناه و ترک آن در پیدایش لذت عبادت، پرداخته شد؛ که مشروح آن تقدیم میشود:
ذوالجلال و الاکرام دائماً در قرآن تذکار داده که بشر مقام الهی خودش را متوجّه شود و مواظب یک مطلب باشد؛ که اگر آن مطلب را رعایت کرد، حضرت حق به لطف و کرمش او را اوج میدهد تا جایی که ملائکه الله به حال او غبطه میخورند.
حضرت حق نه تنها این تذکار مهم را در قرآن و به انبیاء عظامش، داوود، زکریّا، یحیی، موسای کلیم و عیسی بن مریم(علی نبیّنا و آله و علیهم الصّلوة و السّلام) در حال مناجات و اتّصال و در بهترین حالاتی که داشتند، فرمود بلکه آن را از روز نخست به آدم ابوالبشر نه در دنیا بلکه در ابتدای خلقتش در بهشت بیان فرمود.
اگر انسان این یک چیز را رعایت کرد، خود ذوالجلال و الاکرام کفالت ما بقی آمورش را به دست میگیرد و او را به اوج میرساند و آن این که انسان گناه نکند.
اگر انسان بتواند بر گناه چیره شود، ما بقی امور در دست خداست. فقط گناه نکند، ببیند چه قیامتی به پا میشود. پروردگار عالم او را بالا میبرد، دیگر هیچ پابند و قفلی در عالم نیست که بخواهد او را به زمین میخکوب کند.
گناه یعنی چه؟ معنی جدیدی از گناه بیان کنم که عرفای عظیمالشّان آن را تبیین کردهاند و عندالعرفا عجیب است. گناه؛ یعنی انسان به آن فعلی که خدا نهی کرده است - که نهی حضرت حق حکمت او برای رشد بشر است - دچار شود.
عرفا میگویند: هر فعلی از ناحیه ذوالجلال والاکرام نهی شد؛ یعنی ای بشر! یک ریسمان از ریسمانهایی که به پای تو است، برداشتم؛ چون گناه ریسمان و زنجیری است که به پای انسان بسته میشود و او را از حرکت و پرواز باز میدارد.
* نشانه حب خدا به انسان
ذوالجلال و الاکرام بندگانش را دوست دارد و نهی از افعال زشت و گناه، دلالت بر حبّ او است. تعبیر بسیار زیبا و عجیبی را عارف بزرگوار ملّا حسینقلی همدانی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) دارند. ایشان میفرمایند: هر کس بخواهد نشانه حبّ خدا را ببیند، در اوامر حضرت حق نبیند بلکه در نواهی حضرت حق جستجو کند؛ چون نواهی حضرت حق؛ یعنی ذوالجلال و الاکرام نمیخواهد بندهاش از مقام بندگی و قرب به او بیافتد.
لذا حضرت حق درباره هر چیزی که نهی کرد و اسم گناه بر آن گذاشت، میخواهد بفرماید: بنده من! این عامل میشد تو اوج نگیری، من تو را دوست دارم و به تو عشق می ورزم، نمیخواهم تو به گناه؛ یعنی آن عاملی که تو را از پرواز باز میدارد، مبتلا شوی و اوج نگیری!
سلطانالعارفین، آیتالله سلطانآبادی بزرگ(اعلی اللّه مقامه الشّریف) تعبیر بسیار عالی دارند، ایشان میفرمایند: حبّ ذوالجلال و الاکرام به بندگانش آنقدر زیاد است که حتّی خصّیصین درگاه حضرت حق، این حب را بما هو حب درک نمیکنند.
ایشان در ادامه میفرمایند: چون خدا بندهاش را دوست دارد، قبل از اینکه اعلام کند حسنات را انجام بدهید، به لسان ناطقیّه و حکمتیّه خودش از لسان مولیالموالی، علیّ ابن ابیطالب(صلوات اللّه و سلامه علیه) بیان فرمود: "اِجتنابُ السیّئات اَولی مِن اِکتِسابِ الحَسنات "[1] - دوری از گناهان برتر است از اکتساب حسنات - و این عین حبّ است.
* تضمین رسیدن به مقام تالی تلو معصوم!
آسیّد هاشم حدّاد(اعلی اللّه مقامه الشّریف)، آن عارف بزرگ به بعضی از شاگردان و خصّیصینشان بیان فرمودند: من تضمین میکنم، شما یک سال از هر گناه و فعل زشتی دوری بجویید، اگر به مقام رفیع تالی تلو معصوم نرسیدید، فردای قیامت نزد خدا هاشم را مؤاخذه کنید. حرف بسیار سنگینی است. این را برای خودتان تکرار کنید، ببینید چه به دست میآورید؟ اگر گناه نباشد، طبیعی است انسان به خودی خود در دریای رحمت خدا قرار میگیرد و به اوج؛ یعنی رسیدن به مقام تالی تلو معصوم پرواز میکند. تالی تلو معصوم جزء چهارده معصوم نیست؛ امّا فعل و عملش عین معصوم است- این را به عنوان کد به ذهنتان بسپارید-
حضرت امام (اعلی اللّه مقامه الشّریف)، آن امام العارفین راجع به شهید بزرگوار، عارف عظیم الشّأن، شهید چمران(اعلی اللّه مقامه الشّریف)میفرمایند: ایشان فردای قیامت با آبرو است. میدانید این حرف یعنی چه؟ یعنی ایشان تالی تلو معصوم است.
شما در دعای توسّل، وقتی میخواهید به اوج دعا برسید، در هر فرازی میگویید: "یا وجیهاً عند اللّه اشفع لنا عنداللّه " یا به بی بی دو عالم(سلام اللّه علیها) عرضه میدارید: "یا وجیهة عنداللّه اشفعی لنا عنداللّه " ای آبرومند نزد خدا، ای آبرومند نزد پروردگار عالم. امام فرمودند: شهید چمران آبرو دارد؛ یعنی مقام شفاعت دارد؛ یعنی تالی تلو معصوم است.
مناجاتهای شهید چمران را ببینید، حال عجیبی دارد. میدانید دلیل آن چیست؟ از ایشان سؤال کردند: این حالاتی که شما دارید، از چیست؟ ایشان بدون تأمّل فرموده بودند: من از سن قبل از تکلیف مواظبت کردهام که نواهی ذوالجلال و الاکرام را انجام ندهم و گناه نکنم - خیلی حرف بزرگی است- بعد فرموده بودند: نمیدانم، من معصوم نیستم، خطا کردهام، گناه کردهام امّا سعیام بر این بود.
"لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعی "[2] سعی انسان بر این باشد که گناه نکند، ببیند تا کجا میرود. اگر گناه نکردیم اوج میگیریم، اگر گناه نکردیم تالی تلو معصوم میشویم؛ یعنی معصوم میشویم.
آسیّد هاشم حدّاد(اعلی اللّه مقامه الشّریف) نفرمودند: اگر یک سال گناه نکردید، آیتالله قاضی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) میشوید - که ایشان هم همین حال را داشتند- بلکه به طور کلّی بیان کردند: تالی تلو معصوم میشوید. اگر آیتالله قاضی(اعلی اللّه مقامه الشّریف)، آیتالله قاضی شد و تالی تلو معصوم شد به خاطر این بود که مواظبت کرد گناه نکند، دنبال این نرفت که ثواب زیادی جمع کند، روزههای مستحبّی زیاد بگیرد؛ چون وقتی کسی گناه نکرد، این کارها خود به خود به وجود میآید.
شخصی در زمان طاغوت اهل قمار بود، در گود عربها یک عدّه از قماربازها را جمع میکرد و خودش هم تلکه بگیر آنها شده بود. ولی در ماه محرم، صفر و ماه مبارک رمضان از این کار خود دست میکشید، تا این که با عنایت و نگاه آن مرد الهی، حاج میرزا علی اصغر صفّار هرندی(اعلی اللّه مقامه الشّریف)، عوض شد و خودش از اوتاد و اولیاء الهی گردید.
خود این شخص تعریف میکرد: حاج میرزا داشت به سمت مسجد میآمد، من هم داشتم از گود بالا میآمدم، به طور ناگهانی به هم برخوردیم، موقعی که من داشتم نزدیک میشدم، احساس کردم الآن یک اتفّاقی میافتد، یک نگاه عمیقی به من کرد، من سلام کردم و او گفت: سلام. با نگاه او دگرگون شدم.
ایشان بعد از آن قضیه با ترک گناه و مطالبی که داشت، به یکی از اوتاد تبدیل شد. من چیزهایی از ایشان دیدهام خودشان فرمودند: من قبلاً در ماه مبارک رمضان که میخواستم روزه بگیرم حتّی در زمستان، در هوای سرد و روزهای کوتاه اصلاً حالی برای روزه نداشتم، وقتی هم که روزه میگرفتم، دائم میگفتم: کی اذان میشود؟ بعدها وقتی در اوج گرما روزه میگرفتم، غروب که میشد، میگفتم: تا نمازم را نخوانم، افطار نمیکنم و دائم از خدا میخواستم که ای کاش ساعات زیادتر میشد.
یک روز با آیتالله انصاری همدانی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) برخورد کردم، سلام کردم و دست آقا را بوسیدم، ایشان یک دفعه من را بغل کردند و با خنده در گوشم فرمودند: این قدر نگو ساعات زیاد شود، تو تنها نیستی، دیگران هم دارند روزه میگیرند. یعنی به خاطر لذّتی که خودت از روزه در روزهای بلند تابستان در اوج گرما میبری، دائم میگویی: ای کاش ساعت زیادتر شود تا من از این روزه کیف کنم!
* محرومیّت از عبادت لذّت بخش
ترک گناه خود به خود عبادت لذّت بخش برای انسان میآورد - به این تعبیر دقّت بفرمایید- امّا وقتی انسان مبتلای به گناه شد، برای همین سه رکعت، چهار رکعت نماز واجب هم حالی ندارد. مگر این چند رکعت نماز چقدر از انسان وقت میگیرد؟ نمازی که ما میخوانیم، چهار، پنج دقیقه، نهایت ده دقیقه طول میکشد، امّا انسان مبتلای به گناه، برای همین نماز معمولی کأنّ کوه عظیمی را میخواهد جا به جا کند، میگوید: نمیدانم چرا؟ وقت دارم امّا دائم میگویم: الآن بلند میشوم، ده دقیقه دیگر، پنج دقیقه دیگر، یک موقع نگاه میکنم نمازم قضا شده و به خواب رفتم. اوایل خودم از خودم بدم میآید، میگویم: من که میتوانستم بخوانم، دو رکعت، سه رکعت، چهار رکعت نماز که وقتی نمیگرفت، چرا نخواندم؟ دلیل، همان گناه است.
وقتی روح و جسم مبتلا به گناه شد، دیگر لذّت عبادت برای انسان نیست، برای همین است که از آنجا به بعد عبادت برای انسان سنگین میشود امّا وقتی انسان گناه را ترک کرد، روز طولانی، گرما و عطش برای او مهم نیست. چنان از روزه کیف میکند، چنان با عبادت حال میکند، چنان به خلوت با خدا عشق میورزد که اصلاً میخواهد تمام عمرش در این لحظات باشد "فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَب "[3].
ذوالجلال و الاکرام به یحیی بن زکریا(علی نبیّنا و آله و علیه الصّلوة و السّلام)، آن نبّی مکرّم فرمود: یحیی! اگر بندگان خاصّ خودم را که از گناه بریدند و به من متصّل شدند به حال خودشان بگذارم؛ چون از گناه بریدند و لذّت عبادت را میچشند، دیگر گرسنگی و تشنگی را درک نمیکنند، آنقدر به عبادت مشغول میشوند و آنقدر گرسنه و تشنه هستند که در همین حال جان به من تسلیم میکنند. امّا من خودم یک حالاتی را برای آنها قرار میدهم، لحظاتی آنها را از آن حال بیرون میآورم که احساس گرسنگی، تشنگی و نیازهای بشری و دنیوی کنند.
ببینید ترک گناه چه میکند! اوج میدهد تا جایی که دیگر انسان نمیفهمد گرسنه یا تشنه است. اگر امتحان کنیم، میبینیم تشنگی در یک حدّی است، اوّل عطش میآید، اوج میگیرد، وقتی به آن محل نگذاشتی، جسم عادت میکند دیگر تشنه نیست.
امّا آن چیزی که باعث میشود انسان از اوّل عطش را درک نکند، عطش به قرب خدا و دور شدن از گناه است. با عطش به قرب خدا، انسان عطش جسم را نمیفهمد و دلیل عطش به قرب خدا دوری جستن از گناه است. لذا عزیزان من! جوانهای عزیز! فرزندان عزیزم! کد اصلی همین است، اگر کسی بفهمد کد اصلی این است، دیگر به جایی نمیرود.
* هر دو مدهوشند امّا این کجا و آن کجا؟
پیغمبر اکرم، حضرت محمّد مصطفی(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) میفرمایند: گناه و خطا سکرآور است، مست میکند و وقتی انسان دائم بر گناهانش افزود، مستی او بیشتر میشود.
امشب رمزی را که اولیاء داشتند، پرده برداری کنم: بدانید در هر دو طرف سکر است، هم گناه سکرآور است و هم عبادت. ترک گناه سکر دیگری دارد و مشغول شدن به گناه سکر دیگری. هر دو مستی دارند امّا خوشا به حال آن کسی که در مستی عشق به خدا و عبادت به خدا غرق شود.
مست است که در عالم مستی وصال با پروردگار عالم عطش را درک نمیکند و گرسنگی برای او معلوم نیست. خود پروردگار عالم فرمود: اگر من مانع نمیشدم و موانعی برای او ایجاد نمیکردم و لحظهای او را از این حال خارج نمیکردم، آنقدر در این مستی، جوع و عطش را درک نمیکرد که جان به جانآفرین تسلیم میکرد. چون مست، متوجّه نیست چه خبر است، یک جای دیگر است و این حال خوش اولیاء است.
میدانید اولیاء بعد از نماز عشاء یک چیز مختصری، یک دو لقمه نان و انگوری میخوردند و به ساعتی نمیگذشت که شروع به نماز شب خواندن میکردند - حسب مطالب و حالاتی که داشتند - و فقط یک رکعت میخواندند، طوری که وقتی به رکوع میرفتند تا نزدیک اذان صبح و بعضی مواقع هنگام اذان که صدای اذن الهی را باد صبا به گوش آنها میرساند -که اگر آن حال را هم خدا نمیآورد، دیگر صدای اذان را هم نمیشنیدند- سر از رکوع برمیداشتند.
چطور میشود کسی ساعتها، آن هم در زمستان که شبها طولانی است، یک موقع مثلاً از هفت شب تا پنج صبح همینطور در حال رکوع باشد و با پرودگار عالم اینگونه عشقبازی کند، اصلاً چه میگوید؟ یک "سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ " را صد بار تکرار کن، بالاخره خسته میشوی، این چیست که یک "سُبْحَانَ رَبِّیَ " میگوید، چنان با این "رَبِّیَ " عشقبازی میکند که احساس میکند متعلّق به خودش است. "رَبِّیَ "، کدام ربّ من؟ ربّ من که عظیم است "رَبِّیَ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ ". آنوقت تکرار این هر بار یک معنایی دارد - مثل نماز وجود مقدّس مولا که صد بار "إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعِینُ " بیان میکنند و هر کدام یک معنا و یک حالی برای آنها دارد، آنقدر معانی میآید و برای آنها باز میشود که عشق، عبادت، کمک از او، خلوت با او، حالات حالیّه با او را میبینند و این زبان مدام میچرخد و میگوید: "إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعِینُ "، جسم در اختیار این اتّصال قرار میگیرد و اصلاً خستگی نمیفهمد -
از مرحوم آیتالله اصفهانی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) که معروف به مرحوم نخودکی است، سرّ رکوع اولیاء را سؤال کردند و پرسیدند: آقا! این چه حالی است که پیرمردی که دیگر به طور طبیعی وقتی میخواهد راه برود عصا به دست میگیرد، کمرش درد میکند، در آن حال رکوع نمیفهمد کمردرد چیست؟
فرمودند: آن کسی که از گناه دور شد، آنقدر این جسم هم از عبادت لذّت میبرد که اینجا دیگر جسم است که به روح قسم میدهد: ای روح! دائم بگو، بگذار من هم لذّت ببرم. جسم و روح یکی میشوند - حرف خیلی سنگینی است- برای همین است که اجسام این اولیاء در قبر هم نمیپوسد، حتّی کفن هم نمیپوسد. دیگر این جسم نحیف اولیاء الهی به روح اجازه نمیدهد، میگوید: باز هم بگو، من دارم لذّت میبرم. جسم هم دائم در اتّصال است! این حال خوش اولیاء است.
گناه که نباشد، خود عبادت میآید و لذّت از عبادت برای انسان معلوم میشود. یک سال گناه نکنیم، ببینیم چه پیش میآید و چه حالی هست!
* بپرهیز از مستی گناه!
پیغمبر اکرم، حضرت محمّد مصطفی(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) میفرمایند: "احْذَرْ سُکْرَ الْخَطِیئَةِ "[4] از مستی خطا و گناه بپرهیز- خطا تو را مست میکند، آن طرف یک مستی دارد و این طرف یک مستی - "فَإِنَّ لِلْخَطِیئَةِ سُکْراً کَسُکْرِ الشَّرَابِ " چون مستی هر گناهی عین مستی شراب است، عقلت را ضایع و زایل میکند.
شراب حرام است، چون مستی دارد. آن کسی که مست شد متوجّه نیست، عربده میکشد، فریاد میزند، فحّاشی میکند، بیادبی میکند، گاهی خودش را عریان میکند، آبرو و حیثیت خودش را میبرد. گاهی حتّی به جایی میرسد که به محارم خودش تعدّی میکند؛ چون مست شده، هیچ چیز نمیفهمد، بیعقل شده و در حال خودش نیست.
پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم)، آن حبیب خدا میفرمایند: گناه هم مستیای عین مستی شراب دارد. تو را غرق میکند، وجودت را میگیرد و نمیفهمی. گاهی انسان یک لحظاتی به هوش میآید، میفهمد این کار بد است امّا مجدّد بستر و زمینه گناه که آماده میشود، به آن سمت میرود؛ چون مست شده، بیعقل شده و نمیفهمد، دست خودش نیست. خیلی باید مواظب بود.
آیتالله العظمی بهاءالدّینی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) میفرمودند: هشتاد درصد از مذنبین بعد از گناه برای یک لحظه هم شده پشیمان میشوند ولی میگویند: نمیتوانیم ترکش کنیم، عادت کردیم.
گناه مرض است و انسان گناهکار به مرض مبتلا شده، خودش هم میفهمد این مستی بد است، آبرویش را برده، میگوید: این گناه را انجام دادم، بعد چه شد؟ خودش هم میفهمد خطا کرد، چیزی به دست نیاورد، مقام انسانیّتش خرد شد، امّا نمیتواند ترک کند چون مست است و گرفتار شده است. پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) میفرمایند: "بَلْ هِیَ أَشَدُّ سُکْراً مِنْهُ " مستی گناه از مستی شراب بدتر است.
شخصی برای مشاوره زنگ زده بود، اشک میریخت، میگفت: به یک گناهی مبتلا هستم. بدم میآید امّا نمیدانم چرا در خلوت که میروم دست خودم نیست، آن را انجام میدهم. بعد سرم را به دیوار میزنم امّا نمیتوانم آن را ترک کنم، میدانم عمل زشتی است، من را عصبی هم کرده است امّا نمیدانم چرا در خلوت یکدفعه دچار میشوم، بدبخت شدم، یک دارویی، یک چیزی به من بدهید، به دادم برسید، چه کنم؟ این فرد مست شده، مستی گناه انسان را با خودش میبَرد - إنشاءالله ما درمان هر کدام از این گناهان را به موقع عرض میکنیم -
مستی گناه از مستی شراب بدتر است؛ چون مستی شراب بالاخره ساعاتی است، بعد از بین میرود امّا مستی گناه انسان را بیچاره میکند. وقتی مستی آن از بین رفت، به آن اعتیاد دارد، مجدّد میخواهد آن را انجام بدهد.
پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) در ادامه میفرمایند: "یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى: صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لا یَرْجِعُونَ " خدا میفرماید: چنین کسی دیگر کور، کر و لال میشود.
عزیز دلم! اینکه میگویند: "اجْتِنَابُ السَّیِّئَاتِ أَوْلَى مِنِ اکْتِسَابِ الْحَسَنَاتِ "[5] به خاطر این است که وقتی انسان مبتلا شد، دیگر برنمیگردد "فَهُم لا یَرجِعُون ". میگوید: من خودم هم بدم میآید امّا نمیدانم چرا مبتلا هستم؟! مواظب باشیم، دنبال ثواب نرویم.
* دیگر خدا را عبادت نکنید؟!
آیتالله آشیخ جعفر شوشتری(اعلی اللّه مقامه الشرّیف) حرف زیبایی را فرمودند، ایشان در به کار بردن تکّههای ناب معروف هستند. یک روز بالای منبر رفتند و بعد از حمد و ثناء فرمودند: مردم! همه آمدهاند و شما را به عبادت پروردگار عالم دعوت کردهاند، من امشب میخواهم بگویم که شما خدا را عبادت نکنید. ثواب جمع نکنید. والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
گفتند: این شیخ امشب میخواهد چه بساطی را برای ما پهن کند؟! فردی گفت: شیخ ما را بیچاره نکن! ما که میدانیم یک مطلبی داری!
فرمودند: چه عجب، یک کسی چیزی گفت! بعد فرمودند: عبادت نکنید امّا گناه هم نکنید! همه فعلِ انجام دادن را ترویج میکنند، من فعلِ انجام ندادن را. عبادت نکنید، گناه هم نکنید. وقتی انجام ندادید اصلاً خودتان میبینید که عبادت کردید! اگر گناه نکردید دیگر عابد هستید.
لذا رمز این است: گناه نکنید. امّا اگر گناه کردید و مبتلا شدید، پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) میفرمایند: "فَهُم لا یَرجِعُون " است؛ یعنی دیگر برگشتی نیست.
* تنها راه بازگشت
البته یک راه وجود دارد، عزیز دلم! راهش این است که انسان در مجالس موعظه، اخلاق و نزد اولیاء الهی برود.
عزیز دلم! جوان عزیز! دختر گرامیام! پسر عزیزم! من به فدای شما! انسان باید خودش را در حصن حصین قرار دهد! به خدا قسم که این امر مولاجان است که به اوتاد و اولیاء فرمودهاند. فرمودند: به جوانها بگویید تا میتوانند خودشان را به اولیاء متّصل کنند، به چهره آن بزرگان نگاه کنند و در محضرشان باشند که نفس آنها انسان را از آن حال و هوای گناه بیرون میکشد.
چطور در مجلس گناه حال و هوای انسان عوض میشود! مجلس الهی هم انسان را به یک حال دیگری میبرد، از دنیا میبُرد! عزیز دلم! یک جایی برو که از دنیا بِبُری! آن کسانی که ما را به دنیا دعوت میکنند، به حسب روایت قُطّاع الطّریق هستند؛ دزدان گردنه هستند. ما خودمان دنبال دنیا میدویم، اهل دنیا هستیم، آنوقت فرد دیگری هم بیاید و ما را به دنیا پرتاپ کند؟! محبّت و عشق به دنیا را بیشتر کند؟!
یک مکانی برویم که ولو ساعاتی ما را از این دنیا بکَنند. ما را از این قیل و قالها، از این های و هویها، از این دنیای رنگارنگ بیرون بکشند، خودمان شویم! عزیز دلم! خود ما این نبودیم. خود ما همان حال خوشی است که داریم. این کد را بدهم: آن لحظهای که حال خوش پیدا کردی، بدان که تازه خودت شدهای!
* ماه دردانه خدا
رجب المرجّب دارد تمام میشود. چشم به هم بزنیم، شعبان المعظّم میآید. باورمان میشد که به این سرعت بگذرد؟! خودمان را برای آن ماه خوبی، ماه مبارک رمضان، عشق اولیاء، محلّ رقص روح اولیاء و اکسیر رحمت خدا، آماده کردهایم؟ عجب ماهی است؟! ماه عشق بازی، ماه سبک شدن، ماه خودمان شدن، ماه خدا شدن!
اولیاء ماه رجب المرجّب که میآمد هر روز اشک میریختند، ناله میزدند که خدا! میشود جان ما را نگیری؟ میدانی ما جان عزیز نیستیم امّا ماه دردانهات، ماه مبارک رمضان دارد میآید. ماه خلوتکده دارد میآید!
یک بریز و بپاشی است! ضیافت است! چه کسی بانی ضیافت است؟ ملکی نیست! خود خدا میزبان شده است! خود خدا میگوید: بنده من! آمدی! خوش آمدی! خودم برایت دعوت نامه داده بودم: "کُتِبَ عَلَیکُمُ الصیام ". در آغوش من بیا! بیا تا با هم خلوت کنیم! یک مهمانی راه انداختم، چه مهمانی؟! ملائکه را راه نمیدهم، فقط باید بوی آن به مشام ملائکه بخورد. من هستم و تو!
یک عشقبازیهایی است! یک ضیافت عجیبی است! اولیاء گریه میکردند که خدایا! وقتی ماه مبارک رمضان تمام شد، اگر خواستی ما را ببر! برای همین است که میبینید اکثر اولیاء و اوتادمان از شوّال به بعد از دنیا رفتهاند. آنها فهمیدند که چه خبر است! "لَیلَة القَدر خَیرُ مِن ألفِ شَهر "
وقتی در ضیافت آمدند میدانند که فقط یک نفر هست، در این خلوتکده با خدا یک نفر همه کاره سفره ضیافت است، حجت بن الحسن المهدی(صلوات اللّه علیه و عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف)! آقاجانمان میفرماید: آمدی؟! دیدی چقدر خلوت خوشمزه است؟! دیدی با خدا ضیافت داشتن چقدر میارزد؟! حالا من مهدی فاطمه هم به امر خداوند تو را دوست دارم. بعد میبینی که به خدا قسم، آقاجان دستانشان را باز میکنند و میفرمایند: در آغوش من بیا!
بعضی در ضیافت به جاهایی رسیدند! بعضی در دعای ابوحمزه که اوّل عرفان بود، به جایی رسیدند! چه کسانی از سال گذشته تا به حال با آقاجانشان خلوت کردهاند و حرف زدهاند؟ یکی از مسئولین نظام گفتند: از موقعی که این مطلب را شما فرمودید و من انجام دادم، یک مطالبی برای من اتّفاق افتاده است.
با آقاجانمان خلوت کنیم، بگوییم: آقاجان! من هر شب با شما خلوت میکردم، اسم من از لیست خط نخورد؟! من در ضیافت الله و مهمانی باشم. آقاجان! شما اسامی را مینویسید، دعوت نامهها را شما باید بدهید. ذوالجلال و الاکرام میفرماید: مهدی جان! این دعوت نامهها را به هر کسی میخواهی بده، دست توست! یکی را پاک میکنی، یکی را اضافه میکنی! حجّت خدا تو هستی! آقاجان! من هر شب داشتم با شما حرف میزدم. آقا اسم من خط نخورد؟!
از امشب به بعد اینگونه با آقا حرف بزن! ضجّه بزن! بگو که آقا ماه مبارک دارد میآید، من را فراموش نکن! وقتی کسی دارد به زیارت میرود، پیش او میآیند و میگویند: ما را یادت نرود! ما آخرآمدیم که در ذهن شما بمانیم. هرشب به آقا بگو: آقاجان ما را یادت نرود!
منابع
1. غررالحکم،ص: 185
2. نجم/39
3. الشرح/7
4. بحارالأنوار، ج: 74، ص: 104، باب: 5
5. غررالحکم، ص: 185، حدیث: 3514
خبرگزاری فارس: خبرگزاری فرانسه اعلام کرد که زهرا میرباقری از اعضای برجسته مجاهدین خلق، از اردوگاه اشرف گریخت و خود را تسلیم ارتش عراق کرد.
به گزارش فارس، خبرگزاری فرانسه اعلام کرد که " زهرا میر باقری " که اعضای برجسته مجاهدین خلق (منافقین) است توانست از اردوگاه اشرف بگریزد و خود را تسلیم نیروهای عراقی کند.
باقری اعلام کرد: بارها خواستم که از این اردوگاه فرار کنم و در نهایت با کمک نیروهای عراقی توانستم فرار کرده و به آزادی برسم.
خبرگزاری فرانسه نوشت زهرا میرباقری در تشریح نحوه فرار خود با صدایی بغضآلود گفت که بعد از آنکه اعضای مجاهدین خلق فهمیدند که میخواهم فرار کنم مرا مورد شکنجه قرار دادند به طوری که سلامتی خود را از دست دادم و قدرت خود را برای ایستادن یا نشستن برای مدت طولانی از دست دادم.
بحار الأنوار : روایت شده است که مردى نزد امام حسین علیه السلام آمد و گفت : من ، مردى گُنهکارم و در برابر گناه ، شکیبایى ندارم . مرا اندرزى ده . امام علیه السلام فرمود : «پنج کار را انجام بده و سپس ، هر گناهى که خواستى ، بکن . نخست ، آن که روزىِ خدا را نخور و هر گناهى خواستى ، بکن . دوم ، از ولایت خدا بیرون برو و هر گناهى خواستى ، بکن . سوم ، جایى که خدا تو را نبیند ، پیدا کن و هر گناهى خواستى ، بکن . چهارم ، چون فرشته مرگ آمد تا قبضِ روحت کند ، او را از خود بران و هر گناهى خواستى ، بکن . پنجم ، چون مالک (فرشته جهنّمْ) تو را به دوزخْ وارد کرد ، به آن ، وارد مشو و هر گناهى خواستى ، بکن» .
گفت و شنود
گفت: دیروز مجلس شورای اسلامی در اقدامی تحسین برانگیز یکی از بزرگترین مشکلات مردم را حل کرد!
گفتم: هزاران آفرین، صد بارک الله. خب! حالا کدام مشکل بزرگ مردم را حل کرده اند؟
گفت: دیروز تصویب کردند که یک دوره ناتمام نمایندگی هم یک مقطع تحصیلی حساب می شود و تمام نمایندگان دوره کنونی مجلس قبل از پایان دوره نیز فوق لیسانس تلقی شده و می توانند در انتخابات دور بعد نامزد شوند!
گفتم: اولا مطابق نص صریح اصل 63 قانون اساسی یک دوره نمایندگی 4 سال است، نه 3 سال و چند ماه، ثانیا مطابق اصل 98، تفسیر قانون اساسی برعهده شورای نگهبان است، نه مجلس و ثالثا؛ اصل 63 کمترین ابهامی ندارد که نیاز به تفسیر داشته باشد.
گفت: چه عرض کنم؟! مجلس هشتم روی دست دانشگاه تقلبی «هاوایی» بلند شده. بدون تحصیل مدرک تحصیلی می دهد! تازه، دوره همین مدرک تحصیلی غیرعلمی و عجیب و غریب را هم برای رقابت با کسانی که مدرک تحصیلی واقعی دارند، دستکاری می کند و کاهش می دهد و...
گفتم: یارو برای رقابت با مسجد محل، یک مسجد ساخته بود و بالای سردر مسجد پلاکارد بزرگی نصب کرده و روی آن نوشته بود؛ مژده! مژده! نماز صبح، یک رکعت، بدون وضو، بعد از طلوع آفتاب! و برای رعایت حال متقاضیان نماز با لباس غصبی هم اشکالی ندارد!
بسمه تعالی
1- هرگونه بحث درباره برنامه موشکی ایران مستقیما با بحثی بزرگتر پیوند می خورد و آن هم این است که چه عواملی ایران را به یک قدرت منطقه ای تبدیل کرده است؟ به این سوال معمولا چهار نوع پاسخ داده شده است. پاسخ اول این است که ایران یک قدرت منطقه ای است به این دلیل که هیچ کشور دیگری در منطقه خاورمیانه دارای ظرفیت های انسانی، نهادی و جغرافیایی ایران نیست. پاسخ دوم این است که ایران تنها کشور منطقه خاورمیانه است که یک برنامه هسته ای مستقل و بسیار پیشرفته را از دل انواعی از محرومیت ها و محدودیت ها با موفقیت توسعه داده است. از منظر مادی، برنامه هسته ای موجب شده ایران به یک منبع جدید و تقریبا تمام نشدنی تولید انرژی و همچنین کالاهای قابل صادرات به بازار فناوری های سطح بالا (مانند سوخت هسته ای) دست پیدا کند. از منظر سیاسی هم برنامه هسته ای یک منبع تمام نشدنی تولید اقتدار ملی است که غربی ها به هیچ کشور دیگری در منطقه خاورمیانه اجازه دست یابی به آن را نداده اند. پاسخ سوم این است ایران یک قدرت منطقه ای است به این دلیل که قلب محور مقاومت محسوب می شود. در باره این موضوع بین تحلیلگران تقریبا هیچ اختلاف نظری وجود ندارد که تا وقتی مسئله ای به نام مقاومت وجود دارد ایران قدرت اول منطقه باقی خواهد ماند و دقیقا به همین دلیل هم هست که آمریکا در دوران اوباما تصمیم گرفته به هر قیمت ممکن نوعی سازش را در منطقه ایجاد کند. آمریکایی ها عقیده دارند کوتاه ترین راه برای پایین کشیدن ایران از جایگاه قدرت اول منطقه این است که با ایجاد سازشی میان اسراییل واعراب، «مسئله مقاومت» منتفی شود. و پاسخ چهارم برنامه موشکی ایران است. این نکته در میان تحلیلگران امور نظامی و راهبردی در غرب بی گفت وگو پذیرفته شده است که ایران دارای پیشرفته ترین برنامه موشکی در منطقه خاورمیانه است و هیچ کشوری در منطقه، حتی در بلند مدت قادر به پر کردن فاصله خود با ایران در این حوزه نخواهد بود. مهم ترین سندی که این موضوع را تایید می کند گزارشی است که رونالد برگس رئیس سازمان اطلاعات دفاعی آمریکا (DIA) در 19 اسفند 1389 (10 مارس 2011) منتشر کرد و در آن تاکید شده است که ایران پیشرفت چشمگیری در توسعه فناوری موشک های بالستیک داشته است که لااقل در منطقه خاورمیانه رقیبی برای آن وجود ندارد.
2- تبدیل شدن این اصل به یک اصل بدیهی در ذهن تحلیلگران نظامی غربی که «ایران بزرگترین قدرت موشکی خاورمیانه و یکی از معدود قدرت های موشکی جهان است»، دارای یک پیام راهبردی بسیار مهم است و آن هم این که برخلاف بسیاری از قدرت های غربی که برتری نظامی خود را از راه توسعه سلاح های «غیر متعارف» (بویژه سلاح های هسته ای، میکروبی و شیمیایی) به دست آورده اند، ایران برتری نظامی خود را بر پایه سلاح های متعارف استوار کرده است. در دکترین دفاعی ایران، جایی برای سلاح های NBC Nuclear Biologic Chimistrical) باز نشده و به همین دلیل شاید بتوان ادعا کرد ایران تنها کشوری در جهان است که بدون تکیه بر سلاح های نامتعارف توانسته قدرت نظامی خود را تا حدی غیر قابل رقابت در محیط اطرافش توسعه بدهد و البته بدون شک برنامه موشکی نقشی بی بدیل در آن ایفا کرده است. پیام راهبردی این موضوع آن است که برخلاف آنچه آمریکایی ها تصور می کنند ایران برای حفظ برتری منطقه ای خود هیچ نیازی به ساخت سلاح هسته ای ندارد. توسعه برنامه هسته ای غیرنظامی در کنار رشد برنامه موشکی و ترکیب این دو با نفوذ روز افزون منطقه ای، باقی ماندن در جایگاه قدرت اول منطقه را در بلند مدت تضمین خواهد کرد.
3- برنامه موشکی ایران از دو بخش تشکیل شده که هر کدام ماموریت ویژه ای دارد. بخش اول، برنامه موشک های پدافندی ایران است که اهدافی اساسی دفاع در مقابل تهاجم هوایی دشمن را تعقیب می کند. پیشرفت های ایران در این حوزه که به طور کامل در قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیا(ص) تجمیع شده بر دفاع از آسمان کشور متمرکز است و یک سیستم رصد و رهگیری زمین پایه کاملا بومی را بوجود آورده است. کشورهای غربی و برخی شرکایشان تلاش های فراوانی برای اخلال در شکل گیری این سیستم به عمل آوردند ولی بومی شدن پایه های مهندسی این سیستم امکان هرگونه ایجاد اختلال بیرونی در آن را از بین برده است. به عنوان نمونه، وقتی روس ها در یک اقدام غیرقانونی پس از صدور قطعنامه 1929 در ژوئن 2010 اعلام کردند که سامانه دفاعی اس 300 را به ایران تحویل نخواهند داد، ایران با یک برنامه ریزی داخلی فشرده توانست سامانه دفاعی مرصاد را توسعه دهد که عملا از همه قابلیت های اس 300 از جمله رهگیری همزمان یکصد هدف برخوردار است. اما بخش دوم برنامه موشکی ایران که در رزمایش پیامبر اعظم(ص) 6 گوشه هایی از آن به نمایش درآمد با وجود اینکه ظاهرا یک برنامه تهاجمی است اما در واقع آن هم ماهیتی دفاعی دارد چرا که صرفا به سمت اهدافی نشانه گرفته شده است که دشمن رسما اعلام کرده از آنها برای حمله به خاک ایران استفاده خواهد کرد یعنی سرزمین های اشغالی به اضافه پایگاه های نظامی آمریکا در منطقه. بنابراین، این ایده که برنامه موشکی ایران یک تهدید منطقه ای و فرامنطقه ای است اساسا بی مبناست. این برنامه فقط علیه کسانی تهدید خواهد بود که قصد تهدید ایران را داشته باشند. جالب است که آمریکایی ها هم تا امروز قادر نبوده اند برنامه موشکی ایران را در عرض برنامه هسته ای به عنوان یک تهدید بین المللی توسعه بدهند. در سال 2010، کشورهای عضو ناتو در اجلاس لیسبون زیر بار استدلال های آمریکا و فرانسه در این باره که برنامه موشکی ایران تهدیدی برای اروپاست نرفتند و نام ایران از فهرست تهدید های موشکی ناتو که در سند راهبرد 10 ساله این سازمان آمده است حذف شد. روس ها هم مدت هاست باور ندارند که برنامه موشکی ایران خطرناک باشد و دقیقا به همین دلیل در مقابل توسعه سپر دفاع موشکی مشترک آمریکا و ناتو ایستاده اند. استدلال روسیه این است که برنامه موشکی ایران با توجه به هدف گذاری های انجام شده آن ، هرگز تهدیدی برای اروپا نخواهد بود پس اگر ناتو اصرار دارد رادارها و سامانه های دفاع موشکی را در نزدیکی مرزهای روسیه مستقر کند، لابد روسیه را هدف گرفته است؛ اقدامی که روس ها گفته اند با استقرار سامانه های تهاجمی اسکندر در سن پترزبورگ به آن پاسخ خواهند داد. ایران دیروز هم به صراحت اعلام کرد با وجود اینکه به لحاظ فنی هیچ مشکلی ندارد، اما به این دلیل که اسراییل و تمامی پایگاه های نظامی آمریکا در منطقه، در فاصله ای کمتر از 1200 کیلومتر از ایران قرار دارند، برد موشک های خود را به اندازه ای بیش از 2000 کیلومتر (برد موشک های شهاب3و سجیل) افزایش نخواهد داد.
4- برنامه موشکی ایران دارای برخی ویژگی های راهبردی است که ماهیت و اهداف آن را تقریبا به طور کامل توصیف می کند. این ویژگی ها را به طور خلاصه می توان چنین فهرست کرد:
ویژگی اول این است که برنامه موشکی ایران بر خودکفایی کامل داخلی متکی است و هیچ نوعی از وابستگی خارجی ندارد که بتواند به عنوان نقطه آسیب پذیری آن در نظرگرفته شود. ضمن اینکه در برخی حوزه های خاص که ایران علاقمند به تامین مواد یا قطعاتی از خارج بوده همانطور که گزارش های سازمان ملل نشان می دهد به آسانی همه تحریم ها را دور زده و بسیاری از کشورهایی که به تحریم ها رای مثبت داده بودند هم دراین دور زدن مشارکت کرده اند. علاوه بر این، ناظران بین المللی تایید می کنند که برنامه موشکی ایران دارای نوعی ویژگی «پیشرفت مستمر» است که همین ویژگی تکیه آن به منابع خارجی را منتفی می کند چرا که اگر برنامه ای به دانش یا فناوری خارجی متکی باشد، قادر به حفظ یک سرعت ثابت در روند پیشرفت خود نخواهد بود و قاعدتا از نوسانات ارتباطات خارجی تاثیر می پذیرد. جالب ترین نمونه در این مورد، مربوط به هفته گذشته است که موشک ماهواره بر سفیر ایران موفق شد ماهواره رصد را در مدار قرار دهد. سال گذشته، وقتی همین موشک ماهواره امید را در مدار قرار داد تعدادی از تحلیلگران نظامی در آمریکا گفتند که این موفقیت ایران امری تصادفی بوده است. اما وقتی این اتفاق به فاصله چند ماه یک بار دیگر تکرار شد همان تحلیلگران اذعان کردند که اگر این امر تصادفی بود نمی توانست یک بار دیگر رخ بدهد.
ویژگی دوم برنامه موشکی ایران آن است که این برنامه یک برنامه نظامی صرف نیست. طراحی ماهواره برهای بومی مهم ترین شاهدی است که ثابت می کند برنامه موشکی ایران اهداف غیر نظامی مهمی را هم دنبال می کند. موشک ماهواره بر سفیر اساسا یک موشک بالستیک با سوخت جامد است که عمود بر سطح زمین شلیک می شود اما اگر همین موشک به موازات سطح زمین یا با زاویه ای معین نسبت به آن شلیک شود، تبدیل به یک موشک دوربرد تهاجمی خواهد شد. بنابراین، این نکته دقیقی است که گفته شود میان برنامه موشکی و ماهواره ای ایران پیوندی معنادار وجود دارد.
ویژگی سوم برنامه موشکی ایران این است که همانطور که در بالا گفته شد روی اهداف منطقه ای تمرکز کرده و هدف گذاری های تهاجمی فرامنطقه ای ندارد.
ویژگی چهارم برنامه موشکی ایران که اهمیتی فوق العاده دارد این است که ایران توان شلیک انبوه موشک های بالستیک را به دست آورده است. اهمیت این موضوع از آن جهت است که «توان شلیک انبوه» یکی از مهم ترین سازوکارهای دفاعی آمریکا و رژیم صهیونیستی یعنی سامانه های دفاع موشکی را ناکارآمد می کند. به لحاظ نظری، سامانه های دفاع موشکی همواره بر اساس این فرض ساخته می شوند که بناست با شلیک های منفرد مقابله کنند و هیچ سامانه دفاع موشکی وجود ندارد که قادر به مهار شلیک انبوه موشک ها باشد. درست است که آمریکا و اسراییل نه در آسمان خود و نه در منطقه هنوز قادر به استقرار هیچ سامانه دفاع موشکی کارآمدی نشده اند (عملیات دفاع موشکی زمان پایه آمریکا در سال 2010، شکست خورد، سامانه دفاع موشکی آرو در اسراییل هنوز مستقر نشده و در خلیج فارس هم تنها چند کشتی مجهز به سامانه دفاع موشکی ایجیس وجود دارد) اما پیام این توانمندی ایران آن است که حتی اگر چنین سامانه هایی مستقر هم بشود در مقابل شلیک انبوه موشک ها از ایران کارایی نخواهد داشت.
مهدی محمدی
بسمه تعالی
بصیرت:گروه ترجمه - پایگاه اینترنتی «فرانتپیج» 27 ژوئن 2011 (6تیر) در مقالهای نوشت: این پرسش مطرح است که آیا اسرائیل باقی خواهد ماند؟ از آغاز و حتی پیش از رأی سازمان ملل برای تشکیل اسرائیل در سال 1948، یهودیان در اسرائیل با جنگ، ترور و نابودی روبهرو بودهاند. در حال حاضر، اسرائیل با نابودی موجودیت خود بهدلیل وجود دو تهدید مهم روبهروست: نخست، از سوی جمهوری اسلامی ایران و دوم، تشکیل کشور فلسطین در آینده. این تهدیدات، عوامل بسیار مؤثر نگرانی در آینده بهشمار میروند. این وضعیت بهدلیل حمایت باراک اوباما از راهحل دوکشوری و پذیرش تشکیل کشور فلسطینی از سوی نتانیاهو نگرانکنندهتر شده است. بهعلاوه، طرف فلسطینی تنها به دنبال راهحل یککشوری است و غیرنظامی کردن فلسطین در عمل، امری نامحتمل به شمار میرود.
در ادامه مقاله آمده است: در حال حاضر، ایران کشوری با توانایی بالقوه برای تبدیل شدن به تهدیدی هستهای علیه اسرائیل در آینده نزدیک است. جامعه بینالملل تاکنون برای توقف هستهای شدن ایران اقدامی جدی انجام نداده و واضح است که تحریمهای کنونی علیه ایران نیز چندان مؤثر نبوده است. دولت فتح با نیروهای امنیتی خود که تحت نظر ارتش آمریکا در اردن آموزش دیدهاند نیز طرحهای نابودی اسرائیل را در سر دارد. این طرحها با گروه حماس که در حال حاضر رابطه منظم و نظاممندی با ایران و القاعده دارد، در میان گذاشته شده است. در تابستان امسال، طرحهای جنگی ایران و سوریه علیه اسرائیل از لبنان که جنگ نیابتی حزبالله را نیز در پی خواهد داشت، میتواند تهدید قطعی دیگری به همراه داشته باشد.
در پایان مقاله آمده است: حال، اسرائیل برای مقابله با این شرایط چه اقداماتی باید انجام دهد؟ در صورتی که هدف اوباما برای تحقق «جهانی عاری از تسلیحات هستهای» محقق شود، کشور یهودی اسرائیل، شانسی نخواهد داشت. خوشبختانه، این هدف اوباما نه تنها احمقانه است، بلکه غیرواقعگرایانه نیز بهشمار میرود و اسرائیل احتمالاً برخلاف این گونه طرحها، بمب هستهای خود را حفظ خواهد کرد. یکی از عوامل نگرانکننده دیگر، تمایل مشهود اسرائیل به آشکارسازی محدود توان هستهای کاربردی و نفوذکننده خود است؛ البته میزانی که دولت و ارتش اسرائیل، عناصر مشخصی از دکترین هستهای آن را آشکار میکند نیز تأثیرگذار است. برای نمونه، از دیدگاه بازدارندگی موفق، این نکته حائز اهمیت است که آیا اسرائیل توان هستهای خود را به عنوان اقدامی ضدارزش علیه شهرها و غیرنظامیان دشمن به کار خواهد برد یا تنها از آن علیه تسلیحات و زیرساختهای مربوط به دشمن استفاده خواهد کرد. در نهایت با توجه به اوضاع زیستی اسرائیل در محیط خاورمیانه باید گفت اسرائیل حق قانونی برای مواجهه جدی با آسیبهای بالقوه ناشی از حملات هستهای ایران و تروریسم فلسطینی را برای خود محفوظ میداند.
بصیرت: شکست تاریخی صهیونیستها در جنگهای 33 روزه و 22 روزه و پدیدار شدن عواملی جدید در منطقه که در صورت لزوم میتواند این شکستها را برای صهیونیستها تکرار کند، تحلیلگران آنها را واداشته تا با عقبنشینی از موضع تبلیغاتی قدرتمند نشان دادن ارتش صهیونیستی به آخرین خاکریز یعنی سلاح هستهای پناه ببرند و از آن ناحیه به تقویت مباحث بازدارندگی بپردازند که در واقع یک ضعف بزرگ محسوب میشود.